Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 118

VAN DE DEFORMATIE

104

IN

DE TOEBEDIENING DER GENADEMIDDELEN.

in de kerk, zoodra men van elders gekomen lidmaten toelaat, zonder voldingend bewijs, dat ze de belijdenis der kerk toestemmen, of ook in eigen boezem de volle rechten toekent aan personen, die óf onverschillig staan óf tegen de belijdenis reageeren. En erger afmetingen

nog neemt

dit

ouderlingen,

de

kwaad

in

de organisatie zelve aan, indien

en ten slotte ook dienaren des

Woords

men

diakenen,

duldt, die van

't zij veel, 't zij weinig zijn afgeweken. Daarentegen in verband met andere kerken openbaart zich deze krankheid, bijaldien men in correspondentie of kerkverband blijft, met kerken die óf onze belijdenis niet hebben óf wel haar niet handhaven. Deze belijdeniskrankheid heeft dan meestal een dubbel kwaad ge-

belijdenis

het

volg,

w. vooreerst, dat bij ontstentenis van recht, ieder zich ais rechde kerk opwerpt en het oordeelen en veroordeelen geen einde

t.

ter in

neemt,

noch

nemen

der

eigenlijke

kan.

En

ten tweede, dat, na buiten werking-

een soort van nieuwen convenstandaard der orthodoxie gaat gelden. Men meent dan, in een gereformeerde kerk niet juist meer het gereforstelling

formulieren,

tioneelen

standaard

meerde

beginsel te moeten handhaven, mits

als

men maar orthodox

en eert dan met den schoonen naam van orthodox zekere willekeurig omlijnde, of liever in haar vaagheid alle lijn missende, be-

blijft,

lijdenis,

die

niemand grijpen kan. Zoo begint men met het recht

te

krenken, en eindigt met er pure wilkeur voor in de plaats te schuiven. Niets toch

is

orthodox overeenkomt. In

anders

om in een kerk, welke ook, iets noemen, dat wat met de formulieren dier kerk

wilkeuriger dan te

Romes kerk

is

alleen de

Roomsche orthodox,

in

de Synagoge alleen de Jood, die den Christus verwerpt. En zoo ook in de gereformeerde kerk alleen hij, die glorie roept bij het zien opheffen van de gereformeerde veldteekenen.

§

43.

Van de deformatie in de toebediening der genademiddelen.

De kerk leeft van genade en deze genade komt haar toe door de van God daartoe bestemde middelen, in de prediking des Woords en de bediening der heilige Sacramenten. Vandaar dat de kerk aan bloedarmoede

nth ou den worden, of ervergi ftigd, of ook indieninplaats van die genademiddelen haar

verkwijnt, indien deze genademiddelen haar o

ger nog

verkeerd voedsel

wordt toegediend. Deze deformatie nu ontstaat, doordiende toehoorders en de prediker willen, dat in de kerken de persoon des Dienaars in stede van God Almachtig zal worde gehoord. Een genademiddel is het Woord, indien de dienaar en de gemeente er

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen