Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 178

;

VAN REFORMATIE DOOR BREUKE MET DE BESTAANDE KERK.

164

Hij zal zelf, niet uit hoovaardij, maar uit stille onderwerping Gods Woord, weigeren te doen, wat niet goed voor God is, en doen wat naar Gods Woord moet gedaan, ook al poogt men het

den.

aan

hem

te beletten.

dien smaad

zal

Brengt

hem

smaad, berokkent dit hem lijden, hij „verheugd dat hij waardig is geacht

dit

willig dragen,

smaadheid te lijden." En komt het eindelijk den publieken dienst zijner kerk niet meer de zoover dat hij bediening der genademiddelen voor zich en zijn huis vinden kan, zoo zal hij overwegen, of de krankheid der kerk misschien slechts een tijdelijke bezwijming is, en door zelf de hand aan den ploeg te slaan, een poging wagen om haar als doleerende kerk aan zichzelven te hergeven. En eerst, waar al deze middelen zijn uitgeput, en elke poging tot zachter reformatie blijkt den haat tegen Gods

om

Christus

wille in

naam en

zijn

Woord

slechts te klaarder naar buiten te lokken,

zal

vraag voor zichzelven beslissen, of God de Heere hem het licht wil geven, om vastelijk in te zien of zijn kerk misschien reeds Synagoge des Satans is geworden. En dan ja, als hij die vraag, langs den weg niet van betoog en de

hij

redeneering,

een

maar van boete en persoonlijke bekeering, helaas, met moet beantwoorden, dan, het spreekt van zelf, j a

ontzettend

moet haar aanstonds den scheidbrief gezonden, dan

is

de breuke

beslist.

Niet

echter alsof met eigen uittreden de taak der reformatie dan

ware afgeloopen.

Wie schipbreuk

leed, en zelf gered, zich

om

zijn

medeschipbreu-

bekommerde, zou schuldig staan aan hardvochtigheid maar door tecdere liefde met innerlijke hardvochtigheid, en niet de trek uit het b'eeld van Hem, naar zijn, is bewogen ontferming hernieuwd worden. moeten wiens evenbeeld we derhalve brengt de plicht met zich, om ook Zelf uittreden de vlammen uw medebroederen tot uittreden te bewegen. Door heen redt soms de spuitgast een hem vreemd kind, een hem vreemde vrouw uit de vlammen. Dat, kinderen des Heeren, is het u beschamende voorbeeld, waarin uw heilige roeping u geteekend staat. Maar zelfs hiermee is de reformatie-taak nog niet ten einde. kelingen

niet

Goed, het zij zoo, die kerk, waarin ge geboren werdt en gedoopt is dan naar uw vaste overtuiging Synagoge des Satans geworden, maar waar is dan nu de ware kerk? Immers, op uzelven blijven moogt ge niet. Tenzij het bleek, dat geen kerk van Christus zich in uw woon-

zijt,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen