Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 153

VAN REFORMATIE DOOR BREUKE MET DE ORGANISATIE.

gehoorzaamheid zal,

noch

de

des geloofs doen, en niet de vraag of

men hem

vrees dat

zal uitlachen,

maar

hij

I39

slagen

alleen het ge-

bod Gods mag hem richtsnoer zijn voor zijn pad. Niet Gods verborgen raadsbesluit uit te voeren, maar te loopen in de wet des Heeren is zijn roeping. En geheel afgescheiden van de vraag wat anderen doen, of wat er uit worden zal, of zelfs wat in 's Heeren raadsbesluit bepaald is, moet hij doen wat plicht hem gebiedt en getuigen waar getuigen hem geboden is. Als het God belieft, ons liefste kind met bange krankheid te doen verdorren, dat ons het hart breekt en de dood reeds op buit durft hopen, wat Christenvader is

Gods over eigen schuld en zonMaar ook, wat zoudt ge oordeelen van een vader,

er dan, die niet schriklijk het oordeel

den

voelen zal?

die onder die overtuiging van schuld neergebogen, zijn hulpeloos kind aan zijn eigen krankheid overliet en geen hand uitstak ter genezing ? Weeropvatting van het gezonde, juiste, eenig goede beginsel moet dus tot den stelregel leiden: Geen reformatie dan uit overtuiging" van schuld bij 's Heeren volk. Geen waarachtige overtuiging van schuld dan door de overtuigende inwerking van den Heiligen Geest. Geen

inwerking

van

den

Maar ook

Heiligen Geest dan naar Gods verborgen raad-

anders, ook al bleef dan die dan die overtuiging van schuld bij 's Heeren volk ontbreken, plicht, dure plicht blijft het desniettemin voor allen en een ieder, om het onheilige van 's Heeren altaar te weren. En al ware er ook slechts één enkele, die overtuiging van schuld van den Geest ontving, hij kan noch mag aarzelen om te doen naar het Woord des Heeren, onverschillig wat hij er zelf ook om te lijden hebbe, ja, al bracht het hem broodeloos op straat. Gods gebod is onvoorwaardelijk en doorgaande tot op de samenvoegselen der ziel. Elke schuld aan dat gebod, hoe gerin; ook, brengt den eeuwigen dood. Alleen het oneindig offer van Christus, kan, omdat hij God was, de schuld tegen dat gebod uitdelgen. En juist om dat slag.

Geesteswerking

al

nog

is

die

uit,

en

raadslag

al

blijft

absolute karakter van het gebod kan het niet anders, of elke verontschuldiging, die

men aan

te

brengen

offers of aan

mogelijke gevallen,

ontkenen, om aan de gestrengheid van dat gebod te ontkomen, moet dan een stofvlok zijn in de weegschaal van Gods recht. Men bedenke en overwege toch wel, dat een afwijken van en ingaan tegen de bestaande ordinantiën voor een teeder geweten een ontzetwil

ijler

is, en dat niemand hiertoe den heiligen moed kan bezitten, weet en inziet God wil het Ongehoorzaam aan menscheordonnantiën mag en kan men alleen uit hoogere gehoorzaamheid

tende zaak tenzij lijke

hij

:

aan de ordinantiën Gods

!

zijn.

En de

overgeestelijke lieden, die onder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen