Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 98

VAN ONVOLKOMENE KERKFORMATIEN.

84

eerste dat ons ideaal nooit mag ontleend aan wat in een enkele kerk soms een korte poos gezien is, maar steeds moet genomen uit Gods Woord. En ten andere, dat aldus het vers chil van plaatsen, tijden en gelegenheden niet tot zijn eisch komt, en het stellen van de exceptie tot regel ontmoedigt, onbillijk maakt en Donatisme

Ten

hand werkt.

de

in

dat

ons

eenig

Gods

voor de kerke

tot het ideaal gelde derhalve,

Met betrekking ideaal

wettig

tot

zij

eisch

hetgeen de Heilige Schriftuur ons stelt;

hetzij

rechtstreeks, hetzij

bij

met inachtneming van de uitlegging Dat voorts dit hooge ideaal, des Heiligen Geestes in de historie. volle op aarde, met eenige ten nooit is, ideaal het omdat juist En eindelijk, dat met het oog geduurzaamheid bereikt wordt. hierop, dan pas van deformatie sprake kan zijn, indien de kerk waartoe men behoort van een hooger standpunt tot een lager afdaalde en inzonk. Wel blijft ook op een kerk, die nog nimmer een hooger standpunt innam, de verplichting rusten, om naar volkomener toestand te streven en is het geoorloofd ook dat streven naar een volkomener toestand als reformatie op te vatten; maar tot deformatie, d. i. verbastering, kwam het onder zulke omstandigheden niet. Om met beleid en helder doorzicht te werk te gaan, onderscheide men dus wel drieërlei, t. w. ten eerste kerkformatiën die nog pas wettige

gevolgtrekking;

ook

;

:

bezig

zijn

tot vaste gestalte te

komen;

ten

tweede

kerkformatiën

hoezeer tot vaste gestalte gekomen, toch hebben te streven naar nog volkomener gestalte; en ten derde, kerkformatiën die, aaneen vroeger zuiverder gestalte ontzonken, zich alsnu uit die inzinking die,

weer hebben op

te heffen.

En

alleen de laatstbedoelde verkeeren in

cfedeformeerden staat.

§

36.

Kerken

Van onvolkomene die,

kerkformatiën.

zonder onder deformatie te

lijden,

nochtans de ware

kerkgestalte niet vcrtoonen, zelfs niet in den op zichzelf bereikbaren vorm, verkeeren in staat van onvolkomenheid, en volledigheid eischt

ook deze onvolkomene kerken hier ter sprake althans voor zooveel de kerken onzer dagen aangaat. dus, dat

Onvolkomene kerken kunnen van

vierdcrlei aard zijn,

t.

komen; w. zen-

dingskerken, gelegenheidskerken, kruiskerken en doleerende kerken, en van elk dezer vier behoort afzonderlijk gehandeld te worden. Zendingskerken zijn niet wat men thans b. v. in Doetinchem

en op den Vluchtheuvel alzoo noemt. Daar toch heeft men, in strijd met alle goede beginselen van kerkrecht, op plaatsen waar reeds een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen