De vleeschwording des woords - pagina 286

k

.

226

BESLUIT.

van onze gereformeerde

clrijving

belijdenis, die in het

der A'orige en het begin van deze

laatst

eeuvi^,

zonder

terugkeer tot de bronnen en zonder critiek van begin-

weg

selen op haar

haar

tegen

voortholde, ongelukkigerwijs, geheel

bedoelen,

ten

slotte

met deze

moderne

orthodoxie op eenzelfde punt van den doolweg uitkwam. Niets lag

den

daarbij verder

volgers

verdoolden

min

op

hun eigen

voor

echten

om

van ons bedoelen, dan

moderne orhodoxie, of ook dezen

dezer

gereformeerde paden, persoonlijk,

zielsbestaan, deelgenootschap aan den

Middelaar,

den

waarachtigen

Godmensch,

te

ontzeggen

Over het hartegrond

bestaan

voor

eens

menschen

God,

zijn

in zijn diepsten

zal die God, en

kan

niet

een mensch oordeelen.

Gemis aan van

bezit

juiste verlichting in het heilige

het

echte

geloofsleven,

in

kau met

troebele tijden,

zeer wel gepaard gaan.

Tot een anathema heeft alleen de kerk, en de kerk dau alleen recht,

als die

kerk zelve tot geestelijk oor-

deelen in haar concilie of wettige synode

Maar,

terwijl

dit

domein

des

bekwaam

is.

harten eerbiediglij

door ons gemeden wordt, en we, naar het oordeel der liefde, veeleer

aannemen, dat de dolenden op deze paden

toch desniettemin op ,/den heiligen, hoogen weg" met

hun

ziele

wandelen, mocht anderzijds de tentoonstelling

en bestrijding van hun afdoling in de openlijke belijde-

om geen Wat iemand

denis,

nis,

ter

anderen.

lief ding,

achterwege blijven.

belijdt, stelt hij, juist

door die belyde-

beschikking en dus ook ter beoordeeling van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen