Uit de diepte - pagina 107

,

101

dauw

vlot en als vanzelf toe, wanneer de van Geestesonderwijzing op de ziele nedervalt. Och, denkt eens, hoe het aleer met Mozes in de woestijn was. Daar had het volk zooveel weldaden reeds ontvangen, en het begon aan water te ontbreken en daar was liet weer murmureeren. Och wat ontbrak het aan de rechte kennis des Heeren. Daarom ontstak Mozes ook in drift en hij zal ik water uit de zeide: » Hoort toch, gij wederspannigen steenrots voor u tevoorschijn brengen ?" Het was of hij wilde zeggen: Zult gij dan nooit leeren den Heere te kennen? Maar o, zie onder het licht des Geestes, zegt de Heere, wanneer Ik een nieuw verbond met u maken zal zal het niet zoo zijn. Ze zullen niet meer, een iegelijk zijnen naaste en een iegelijk zijnen broeder, leeren, zeggende Kent den Heere Want even moeielijk en zwaar als de kennis des Heeren is voor den mensch, die by zijn eigen licht leeren moet, even gemakkelijk, vlot en vloeiend en aangenaam is de kennis des Heeren voor de ziel, die door den Geest geleid mag worden. »Want", zegt de Heere, »zij zullen Mij allen kennen, van hunnen kleinste af tot hunnen grootste toe." Ja, dat is een wonderlijke zaak in Christus' koninkrijk. Hoe komen zij er aan, de kleinen, de onaanzienlijken, hoe komen ze toch aan die heldere, die rechte kennis van God en zijne wegen, die voor de wijzen en verstandigen verborgen is ? Zie, dat is de onderwijzing van den dierbaren Geest, o. Wat is dit tot beschaming van onze menschelijke hoogheid Wat is dit tot verheffing van de genade des Nieuwen Verbonds De Heere, die zich in het kleine verheerlijkt, noemt hier ook de kleinsten het eerst: »van hunnen kleinste af tot hunnen grootste toe." Het is, gelijk de Heere bij Joel zegt: » Uwe zonen en uwe docbteren zullen profeteeren uwe ouden zullen droomen droomen en uwe jongelingen zullen gezichten zien. Ja, ook over de dienstknechten en over de dienstmaagden zal Ik in die dagen mijnen Geest uitgieten." En, geliefden, dat zijn nu heerlijke beekjes. Gelijk er geschreven staat: i>De beekjes der rivier zullen verblijden de stad Gods, het heiligdom der woningen des Allerhoogsten." Maar om nu mocht het wezen onder de bestiering des Geestes zeer

,

,

,

;

,

:

!

!

!

;

,

recht vastheid wij tot de bron van

daaraan

te

mogen ontvangen

,

moeten

dat alles nederdalen, tot de fontein, waaruit al dat levend water vloeit. En die wyst de Heere » Want Ik zal hunne ongerechtigheid in deze woorden aan vergeven, en hunner zonden niet meer gedenken." De Heere doelt in deze woorden op de verzoening zijns volks, die dan zal aangebracht zgn door den Middelaar Jezus Christus. :

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen