Dagen van goede boodschap - pagina 124

•116

ken

STER UIT JACOB

,/EEN

;

Kincleke

over

dat

zoo

gaat

!''

erbarmingen vermag de dood

der

niets.

En

met

nieuwe,

geheel

van Bethlehem opeens een

die kribbe

gebeel andere

vi^ereld

Een

voor ons open.

gordijn wordt weggeschoven, en ons bewonderend oog staart in het verschiet op een heerlijke werkelijkheid, waaruit dat Kindeke ons gewerd, en die met dat Kindeke tot ons is genaderd. En bij den glans van dien volzaligen Immanuel

dooft

wereld vanzelf

der

glans

de

al

uit,

gelijk het vale

morgenrood der zon. Er gaat een ster in Bethlehem op. Gelijk we bij het donkere van de avondschemering eerst van boven aan den hemel niets waarnemen, en alleen een oog hebben voor de schemerachtige gestalten om ons heen, toortslicht bij het

totdat opeens een hel glinsterende ster ons oog trekt, en

nu

wat

plotseling ontdekken

boven

en

verdwijnt, zoo ook

van Jacob voor onze Eerst

is

te-

dat opgaan van de Ster

ziel.

we van den hemel

zagen

we

firmament juist daar-

de wereld zich in vale schaduw

schittert, terwijl

rugtrekt

heerlijk

niets en scheen heel de

Gods in ondoordringbaar duister gehuld, terwijl ons oog alleen geboeid werd door de zwevende schijngestal-

woonstede

Maar toen opeens de

ten der wereld.

cob toen

opging en ontsloot

heerlijke Ster in Ja-

ons oog zoo zaliglijk een oogenblik boeide,

met die Ster van Jacob opeens al de Gods zaligen hemel en dook al de schijn-

zich

schittering

van

glans dezer

v\^ereld

weg

in zijn kleinheid en verkwijning.

Bethlehem, dat is opeens een openstooten van de deuren des hemels, van die koperen deui'en, die zoo lang gesloten bleven, hier

is

en nu een roepen van den engel tot Israël

uw

Of wilt

Koning; ge,

kies

:

//Zie,

uw

God!" dan het beeld van den door storm be-

zie,

hier

is

ioopen schepeling. Schrikkelijk

di'ijft

het

zwerk,

de

afgronden ontblooten

zich,

en bergenhoog stuwen de golven zich tegen het stuur-

loos

vaartuig op.

schepeling

afgrond

op

en zijn

Zooals de psalmist zong:

naar ziel

//Dan

rijst

de

hemel en daalt neder tot in den versmelt van angst hij danst en wagden

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen