Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 258

DE ONDERNOMEN VELDTOCHT.

240

hoogmoed en boosheid

Stoel

van

Maar

Petrus.

worden

gestijft

Kerk van God gegeven

de

hun aanhang

gansch

in

hun

het Kerkbestuur had van zijnen, door

:

zetel afstand

zoo

gedaan ten behoeve van een nieuwen

op eene behoorlijke manier ons hadden voor-

zij

wat Mr. Heemskerk

gesteld,

met

inbrekers

oproerige

de

zouden

boden,

Mr, Molster uitsprak, welnu, dan zouden

bij

daarin een teeken van berouw begroet, en tot verzoening alles gedaan

wij

hebben, wat recht en plicht gedoogde.

Ik geloof de

Wij zouden

zijn.

[stellig

wel

Commissie ougeprejudicieerd gelaten hebben,

Kerkelijke

der

autonomie

de vraag, wie daarover dan zou moeten oordeelen, zou groot ver-

maar

bij

schil

ontstaan

te

dat er conciliatie zou gevolgd

niet,

Wij daarentegen hadden besloten, geen modus vivendi

zijn.

erkennen, dan waarbij de vernietiging der besluiten van December 1885

en de roeping van het Classicaal Bestuur raads

hier te

doen wat des Kerke-

aan den anderen kant onbewimpeld en ten volle geëerbiedigd werd.

is,

Hoe

om

dit

zij,

ontvingen van de bedoelde heeren nooit eenig voorstel

wij

Getrouw aan hun

tot schikking.

schen. Sterk in

hunne

fantasie,

opzet, wilden

01/

over het Kerkbestuur heer-

troost wenden. Overwinnaars in eigene schatting, zouden

Vaarden

stellen.

Goedgunstiglijk zou

maar

;

men

alle niet

zij

heul en

de vredesvoor-

gedweeë orthodoxen nog

Amsterdam dulden, hun een paar kerken

wel in „de Kerke Christi" te

gebruike gunnende

om

moest dat zwakke zich tot hen

ten

het Kerkbestuur als zoodanig moest subjectie aan

de souvereine organen van de souvereine gemeente betoond hebben, en zich voorts doodstil houden.

Onze zaak scheen dus voor goed

verloren.

Wie zou

overmoedige, en zelfs met bloedstorting dreigende

Kerk zoo dat

zich,

sterk verschanst had, aandurven

men de schorsingsdaad

van het goed recht der Kerk wilde, voortgevloeid achtte

?

partij, die zich in

Hadden

?

de overmachtige en

zij

uit dolheid en alle zucht tot verdediging

uit eene koppigheid, die alles

Was

de Nieuwe

niet zooveel voor

op het spel zetten

het bovendien niet veel Christelijker, aan

broeders de hand te reiken, dan nog langer voort te gaan op dien, zoo niet

verkeerden, dan toch onheilspellenden

Wij mochten aan niet

anders,

alle zulke

vragen geene aandacht schenken

;

wij

konden

dan binnen de grenzen onzer roeping ons bewegen. Als leden

van het Classicaal Bestuur hadden sicaal

weg?

wij

gehandeld

Bestuur zouden wij blijven handelen

:

wat

;

als leden wij

hadden

van het Claste doen,

was

voorgeschreven, en niemand van ons zag in deze voorschriften eenig kwaad.

Wij waren

Wat we

op

daarop

den te

officiëelen

weg, en zouden dien blijven bewandelen.

doen vonden, hebben

wij

gedaan. Ons verweer bestond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen