Uit de diepte - pagina 403

397 de profetie van Ezechiël (37) op dit punt. Ge kent het gezicht van de vallei der doodsbeenderen die daar zeer dor lagen, en het woord Gods tot zijn dienstknecht over deze » Daarom profeteer en zeg tot hen vallei Zoo zegt de Heere Heere: Zie, Ik zal uwe graven openen, en zal ulieden uit uwe graven doen opkomen, o mijn volk En Ik zal u brengen in het land Israels. En gij zult weten dat Ik de Heere ben, als Ik uwe graven zal hebben geopend, en als Ik u uit uwe graven zal hebben doen opkomen, o mijn volk! En Ik zal mynen Geest in u geven en gij zult leven en Ik zal u in uw land zetten; en gij zult weten, dat Ik, de Heere, dit gesproken en gedaan heb spreekt de Heere." Niet minder duidelijk juicht Daniël: sEn velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, ,

:

:

!

,

,

,

,

en gij,

genen tot versmaadheden en tot eeuwige afgrijzing. Maar ga heen tot het einde, want gij zult rusten, en zult

uw lot, in het einde der dagen." Zietdaar, mijne hoorders de voornaamste Schriftuurplaatsen uit het Oude Verbond, die ons bewijzen, dat ook de geloovigen des Ouden Verbonds hunne oogen richtten naar dien heerlijken hemel, waar geen zonde, geen dood, geen tranen meer zullen opstaan in

!

Wij kunnen nog meer noemen, doch deze zijn genoeg. Verwerpt men deze getuigenissen, o dan is het heel natuurlijk, dat men onzen tekst anders verklaart, dan de woorden ons recht geven. Dan beweert men, dat Job hoopte, weer beter te zullen worden; of ook, dat hij verwachtte, dat na zijn dood zijne nakomelingen hem in zijn recht zouden herstellen. Welke troost eens menschen ziele hiervan echter hebben kan, mijne hoorders! ik verklaar het niet te begrijpen! Neen Jobs hope is heerlijker en voller; hij bekent: » Vrienden gij vervolgt mij, gij houdt mij voor een goddelooze, dien God verwerpt en gij zult dit blijven doen, zoolang ik ki-ank blijf als nu. Welaan dan, ik zal u mijn vaste hope, die in mijn Verlosser ligt, uitspreken. Aan beter worden moet ik misschien niet meer denken; wellicht zal ik in den ellendigen toestand, waarin ik thans verkeer, sterven; dan wordt dit, namelijk dit stof, doorknaagd, en dan zal ik uit mijn vleesch God aanschouwen. Met andere woorden: Op mijn sterven volgt de doorknaging van mijn stoffelijk overschot en dan komt de opstanding, waarbij ik, met een nieuw, een geestelijk lichaam bekleed, God zal aaaschouwen." »Als zij, na mijne huid dit doorknaagd zullen hebben." Dat zij staat voor men en de geheele zin drukt uit, dat het er niet op aankomt, hoe de vertering plaatsheeft, wie haar bewerken; maar wel, dat het vaststaat, dat daarop voor Gods kinderen zijn.

!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen