Locus de Consummatione Saeculi - pagina 480

148

CoUeg-e-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). In Jes. 46 10 en 11, komt dezelfde gedachte voor. In de Schrift wordt dus ook altoos op de Schepping teruggegaan, om het recht en de vrijmacht Gods te fundeeren. Onze hul}) is in den Naam des Hcervn, die hemel en aarde gemaakt de „Openbaring" alle lofzangen van 8. Eveneens worden in heeft. Ps. 124 „Die den hemel en de aarde, de zee en Engelen ingeleid door de gedachte alles wat daarin is gemaakt heeft f zoo vinden we in de toespraken der profeten telkens en herhaaldelijk de gedachte „uiv Maker, uiv Foryneerder is de Heere, :

:

:

:

Die u geschapen

Dientengevolge

heeft,

Die u voortgebracht heeft J^

strekt

de

zich

handhaving van wetten, zooals y.óaaoq,

In

de gehoelo schepping en 5

Jer.

ingeleid.

:

God

22

al

souvereiniteit bij

Gods volstrekt

niet uit over

eenen koning, maar over den geheelen

wat

bestaat.

wordt de vrijmacht Gods tegenover de natuur persoonlijk

heeft

de zee hare palen gesteld, die

maar

zij

niet zal overschrijden.

Gods ordinantie voor. Eigenlijk is er geen verschil tusschen natuurwet en ordinantie, want alle natuurwet komt uit in een ordinantie Gods, gelijk Hij ze aan een object geeft. Altoos moet het schepsel tegenover God gesteld en niet gezegd, gelijk de valsche natuurbeschouwing zegt, dat, als men den steen loslaat, het vallen in den steen inzit als zwaartekracht. Neen, God abstraheert zich van de schepping; anders komen loe op de Pantheïstische lijn om God en schepsel te identifieeren

komt

Dit

en

saam Ps.

doei

hier niet als natuurwet,

smelten.

te

148

als

:

8.

Vuur en

hagel,

sneemv en damp;

gij

stormwind, die zijn icoord

!

Jes. 55

gezonden

:

10 en 11 geeft een beschrijving van sneeuw en regen, uit den hemel de aarde te doordringen en de wortels der planten te bevochtigen,

om

opdat ze voortbrengen en uitspruiten. Altoos de voorstelling in de Schrift van een God, die ordineert en ordinantiën aan zijn schepsel geeft.

Men zoekt

het Goddelijk begrip van souvereiniteit, als men het alleen Gods bestuur over den mensch of levende wereld. Dat is ralsch Zoo kan men geloovig zijn in de theologie, in de natuurkunde daar-

verkleint in

diicdisme.

entegen ongeloovig. Ook de donder wordt Gods stem genoemd, de wind

uitgaat,

nin"'"^lp,

terwijl

het stof opgejaagd wordt en de wervelwinden opstuiven

bij

het naderen van Zijn voetzool aan de aarde.

Zoo wordt waaraan God

in de Heilige Schrift steeds de zijn ordinantie stelde.

natuur voorgesteld als creatuur, de ordinantie Gods over

En evenzoo gaat

de geheele Schepping.

Maar er is een verschil. God schiep creaturen, die eenvoudig de oixlinantiën doen en ze niet kunnen niet-doen. De steen, eenmaal losgelaten, valt altijd, omdat hij daartoe de ordi-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen