Locus de Consummatione Saeculi - pagina 601

269 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

Nu deze

zien

we daarvan

verzen

Begrijpelijk

optrokken,

onder de koningen

vergelijken, is

het,

dat

alle

dat niet alle

in

mensclien,

maar dat het geschiedde

we

Israëls

hier, dat het

:

wanneer we Hebron komen.

1 en S,

naar

die tot de

bvj delegatie,

De gezamenlijke oudsten traden dus voor de In de tweede plaats zien

Sam. 5

,2

stammen

stammen behoorden,

zooals ook in vs. 3 uitkomt.

niJ7 en de t33ü' op.

koningschap, de rijkseenheid door

David niet eenvoudig aanvaard is door aanstelling van Godswege. Wel is hij op Gods bevel door Samuël tot koning gezalfd en droeg hij de kroon, maar eer hij het bewind aanvaardde, trad hij eerst in verbond met de delegatie van de verschillende stammen, waarop een tweede zalving volgde, zoodat tusschen hen en den koning een verbond gemaakt werd, waarbij David als koning erkend werd en zij hem hulde brachten en trouw zwoeren. Dit mag men niet gaan vergelijken met de constituties en het grondwettig bestuur uit onze moderne toestanden, maar toch is hier reeds het beginsel van Constitutie aanwezig. Door de oudsten treedt de koning hier in relatie met de stammen ran Israël en hvj wordt eerst als feitelijk vorst beschouwd, nadat op de zalving van Godswege door Samuël een tweede zalving door de stamhoofden gevolgd is. 1 Kron. 11 VS. 1. Hier komt hetzelfde verhaal voor: „Toen vergaderde zich gansch Israël tot David naar Hebron." TA] traden niet in de rechten van den koning en stelden zich niet vrijmachtig tegenover hem, maar onder de theocratische aanwijzing van den vorst, dien God door Samuël gaf doch ook staat er, dat er een verbond gemaakt werd en dat zij David tot koning zalfden. 2 Kon. 11 VS. 17. Hier komt dezelfde wijze van doen voor, maar op verschillende manier. Het gaat hier over Joas, die door den priester Jojada tot koning werd uitgeroepen, nadat Athalia haar straf had ondergaan. Dezelfde drie elementen worden hier genoemd. Bij David is er 1. een zalving door Samuël, 2**. zalving door het volk en 3". de koning zelf, die de zalving ondergaat en het verbond aangaat. Nu zou men kunnen zeggen, dat dit alleen het geval was bij de instelling van de dynastie, doch dit wordt door deze plaats weerlegd, omdat ook hier geproken wordt van een verbond tusschen den Heere, den koning en het volk. En Jojada maakte een verbond tusschen den ;

Heere en tusschen den

koning

en tusschen het volk, dat het den Heere

tot

een

Daarop volgen de woorden: mitsgaders tusschen den koning en tusschen het volk. Hier wordt dus afzonderlijk nog een band tusschen den koning en het volk gelegd behalve den theocratischen band, die aan den eenen kant tusschen God en den koning en aan de andere zijde tusschen God en het volk bestaat. We kunnen het met een driehoek vergelijken, waarvan God het toppunt is en welks basis den koning en het volk verbindt. 1 Sam. 8 VS. 4, 5. Samuël had toen feitelijk als richter het bewind over volk

zou

zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen