De verflauwing der grenzen - pagina 28

26

opgevangen en door zijn C mol en negende symphonie aan duizend en nogmaals duizend harten „eingetönt", en heeft na hem

Wagner

de grens tusschen de wereld

zelts

fl^^r/wz^w

der gedachte opzettelijk verbroken 105). Zekere neigen er warren.

Ja

zou vinden,

millioenen.

stilisten ten

onzent

meer toe, om den inktpot met het palet te verer vormt zich reeds een kring, die ook de grens

taal en taal liefst

tusschen ideaal

al

en de wereld

van

ze

als

de

zag uitgewischt, en die de wereld bevolkt was met veertienhonderd

Noorder-

tot

de Zuiderpool, niet anders

sprekend dan het ééne heilige Volapük.

Doch

M. H.

srenoeo- reeds

— Van

de theorie die den mensch

van den Chimpanzee laat afstammen, zweeg

thema

dit

ik

met opzet;

vergeef mij het woord, te afgezaagd.

is,

ontga het

uw

reeds van

den orang-oetang

aandacht

niet,

Alleen

hoe de N. R. Coiumnt onlangs uit

de Diergaarde meldde, dat

maar overleden was 106); en let er ook op hoe het woordenboek der apentaal nu reeds vier woorden telt, behoorlijk in een phonograaf opgevangen, als om Max Muller te ontwapenen, die nog steeds juist in de menschelijke taal de grenslijn tusschen mensch en niet

hij

dier

doodgegaan,

getrokken zag

schier banaal

niet

107).

neen,

gestorven,

Maar, gelijk gezegd,

geworden theorie spreek

en of de steen

valt,

deze

ik niet verder. Eigenlijk

toch bedoelt men, dat alles verwant en is,

over

alle levensuiting

één

het water klettert, de leeuwerik klap-

mensch denkt, dicht en in het gebed neerknielt ro8), het moet alles één zijn; altemaal gevoèlsprikkeling en spontane levensuiting van den onbekenden absoluten Geest. Maar wel vraag ik nog een oogenblik uwe aandacht voor het stuk der Religie, want hier natuurlijk bestond voor de verflauwing der grenzen de sterkste prikkel. Onze Christelijke religie toch trok een nieuwe en zeer diepe grenswiekt en

lijn,

zijn

morgenlied zingt,

of de

die tusschen het profane en het heilige gebied, en juist daar

ging de geest van secularisatie, schier hoonend en smadend, tegen in,

Aan Theologie

als

een eigen wetenschap kon geen plaats

meer worden ingeruimd; voor haar metaphysisch deel was identisch met de Philosophie; en voorts ging ze op in

ze

letterkundige,

geschiedkundige en ethnologische studiën 109).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen