De verflauwing der grenzen - pagina 53

;

51

Dit ware zelf de grenzen uitwisschen, en

bood daarom aan

de verflauwing der grenzen geen weerstand.

om midden

daarentegen,

uw

in

Gelukt het u of volk twee of meer

land

machtige levenskringen te vormen, die ten slotte elk ook hun eigen wetenschappelijke ontwikkeling erlangen, en in wier midden

God den hemel oi de aarde heeft geschapen^

het vast geloof, dat

alle

pantheïstisch philosopheem, het „geboren uit de maagd Maria" alle

van Evolutie uitbant; een kring waarin Gods Woord het gezag is waarvoor ieder buigt, en waarin, krachtens dat stelsel

God

Woord,

alle

heilige

ordinantie

door

weerstand er en doet

door

bestaan.

spontaan, heel

hij

dan M.

wordt,

uw

H.,

alle

de

is

volk ten zegen

zich vanzelf in kerk, in staat en maatschappij gelden

hij

de

werkt

;

hoog gebod,

ingesteld gezag, alle

geëerbiedigd

van

realiteit

Of om

uw

uw Waar bestonden, om

optreden en door het

het in één enkele gedachte

saam

Pantheïsme en Evolutie saam het roekeloos

feit

van

te vatten:

pleit

door de verfiauwing der grenzen naar de onklaarheid, straks door de uitwissching der grenzen naar den chaos terug ons

één weerstand te bieden, maar dan

te leiden, daar valt slechts

ook een weerstand, historie

hoort toefluisteren

grens tusschen afpaalt,

ii^w

en binnen

de profetie van triomf uit heel de Dit, dat ge scherp en beslist de

die zich :

levenskring en dien der Evolutie trekt en

in

dien kring, uit ontzag voor de majesteit

des Heeren, élke grens, die Hij verordineerd heeft, eerbiedigt.

M. H. „In

't

isolement

uw

kracht" was de gulden spreuk, even

kort als kernachtig, die onze eenige Groen van Prinsterer, eer wegstierf, aan de zijn

.•i>zi'j?/jfl!'^

Gz/w>/' tot lijfspreuk vermaakte.

dankbaren leerling hebt ge

in dit

vies het zakelijk pleidooi beluisterd.

uw

besef door

uur voor

hij

Van

dit zinrijk de-

Moge die zinspreuk er voor

gewonnen hebben aan

beteekenis, aan beko-

ring en aan overtuigende kracht.

En bekroop u dan soms de stelsel niet

vrees, of onder deze leus en

met

dit

aan het Pantheïsme de poëzie, niet aan de Evolutie de prijs gegeven, hoor hier dan, hoe uit

eenheid van den Kosmos wierd

de tente der vromen aan opgaat,

om

al

wat

leeft

alle

einden der aarde ééne stemme

en adem heeft,

al

wat denkt en

niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen