De verflauwing der grenzen - pagina 33

31

starend,

terwijl

de

wilde

struiken

zich

om hem

vlechten, en

een vogel zonder zang het sombere nest bouwt op schouders

En wat wierd

126J.

tige phantasieën

?

zijne heilige

er in China van Lao-tse's prach-

Taoïsme

Sir Balfour, die het

als

ooggetuige

kennen leerde, klaagt in zijn South flace Institute ledure^ dat het Taöisme wegzonk in „een laag en verachtelijk bijgeloof, den slechtsten en laagsten zin van het woord, En toen hij in de a hocus pocus and imposture" 127). provincie Khiang-hsi den Chang Fien Shih of hoogepriester een

religie

in

van deze sekte bezocht, wees paleis

heiligheid

hem

in zijn

prachtig

een kamer vol met rakken, en die rakken vol met

op

kruiken,

zijn

wel

toegekurkt

en

verzegeld,

waarin

hij

toovermacht honderden booze geesten had opgesloten

door

zijn

128).

Tot

wat menschelijke zelfverlaging en gruwelijke zedeloosheid de VaOphieten onder de Gnostieken vervallen zijn, behoeft

lentijnen en niet

meer aangetoond

mystieke

ook

Wat

zedelijke verwoesting ditzelfde

onder de

Begharden en consorten, en

129).

Pantheïsme

hier te lande onder de Naaktloopers en antinomiaansche

sekten heeft aangericht,

is

u allen

uit

de historie bekend

130).

Het liep alles uit op de „Rehabilitation des Fleisches", gelijk Hundeshagen dit drijven noemt. Aller stelsel is, qïiod Deus formaliter est, onme id quod est. Zoo valt de grens tusschen goed en kwaad weg. „Der Wille Gottes disponirt uns, und hatte der Mensch auch tausend Todtsünde beg-angen, falls er dazu disponirt gewesen, so darf er eben nicht wünschen sie De les der historie is dus )nclit begangen zu haben' 131). afschrikwekkend genoeg. Feuerbach schreef eens „Der ewige, :

übersinnliche

Tod

ist

Gott"

;

den nationalen en

alles

in

Maar

natuurlijk ik

moet

en metterdaad het schijnt hier

zedelijken

dood onder

te gaan.

dit schrikbeeld, althans in zijn

trekken, nader voor u ontleden.

groote

Laat mij het doen mogen

in

de drievoudige gradatie van ons persoonlijk, ons kerkelijk en ons staatktmdig bestaan.

Een denker,

die zich

stroom meê had laten

op de

verleidelijke

wateren van dezen

de voorrede op zijne vertaling van een van Herbart's werken, dit veelzeggend getuigenis af. Ik liet er mij door meeslepen, „want het beloofde afdrijven, legt, in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen