De verflauwing der grenzen - pagina 96

94 Geef mij een plek waar

151)

om

zakelijkheid,

Op

152)

den voet kan zijn

zetten'',

als

de nood-

te

hebben.

deze hoogernstige beteekenis van het gt\ooï aan een laatste oordeel

dan

dit eindoordeel op,

wroken,

bedoeld

levensbeschouwing

de instandhouding van het rechtsbesef wordt veel

voor

men

ik

een vast uitgangspunt voor

wordt eo

en

blijft

de

ipso

weinig gelet.

te

Heft

negen tienden van de rechtsschending onge-

van

majesteit

voor

recht

het

ons

besef

II. p.

192:

verdonkerd.

Vox

153)

Stahl, Die Philosophie des Rechts^ Heidelberg 1S70.

sDas Ebenbild Gottes im Menschen zu erhalten

ist

nun

blosz die Sache Gottes

Macht im Gewissen, und der freien ErfüUung im Menschengeschlecht soll zugleich auch die menschliche Gemeinschaft selbst erhalten durch eine mcnschlkhe Ordnung^ die sie aufrichtet und der sie alle Einzelnen mit auszerer Macht unterwirft, und diese Ordnung ist das Rcehi.'" Met Stahl moeten wij. Calvinisten, altoos uiterst voorzichtig zijn want wel oefent hij op Hegel's Dialectiek scherpe critiek, maar om toch durch seine Gebote und

seine. innere

des Menschen. Aber die Weltordnung Gottes

—

;

daarna Hegel's smaterielle Leistung" zeer hoog

En

wel erkent

hij,

zoo, dat het recht

is

en

uiterste gewicht,

staat, al

datgene geve, wat

God

datgene van

al

Maar dan

is

hem van

nu

mensch

II. p.

majesteit

193.

van het

laat. Voor ons. Calvinisten,

recht niets anders dan de

Hem

creatuur ontvange, wat

zijn

hij

Dus

als

persoon

allereerst dat

Schepper toekomt.

als

geldt d.atzelfde evenzoo van onze verhouding tegenover alle andere

we aan en voor anderen

Wai nu

en

blijft

zijnentwege toekomt.

Alzoo komt geheel onze praestatie van

subjecten of vereenigingen van subjecten

hetgeen

und Richters einnimmt'",

omdat de hoogste

— 521.

God is, maar toch

een ieder aan elk ander, tegenover wien

dat

414

rechtssfeer valt, en de

van zijneigen majesteit gelden

die van de souvereiniteit Gods uitgaan, wil,

p.

I.

dat Godzelf als Souverein alle recht in zich zelven fundeert,

ligt,

allereerst ten opzichte

Goddelijke

Bd.

cf.

;

dat de ordening, waarop het recht rust, van

van het

recht juist daarin

schatten

van God op den mensch buiten de

»die Gottahnliche Stellung des Gesetzgebers

Dit punt nu

te

te praesteeren

zijn

vloeit uit

zij,

aangaat het saamleven

in

en doen moeten onder de Rechtsformule.

Goddelijke ordinantie voort.

En

voor wat

Kerk, Staat en Vereeniging, neemt deze rechts-

bepaling onder menschen dien concreten vorm aan, die door de in die kringen

geldende souvereiniteit wordt vastgesteld. 154)

Zie

voor Ihering

losophie des Rechts,

Vollst.

zijn

Das Zwcck im Recht ;

Sammtliche Iferke. Lpz. 1838, deel IX; voor Fichte Mire. rechts.

Neiie 155)

Nachgel.

fFerkè.

Bonn

Sdmmtl.

Werke.

Berlin

1834, deel II, en zijn

Bd.

1845.

III.

i

Cf.

Flügel,

o.

1.

p.

240.

Cf.

Aqiiino. Lpz. 1873. p.

zijn

Hegel zxya.

zijn

Phi-

Rechtslchre.

System der Rechts-

Grundlage des Natur-

—384:

Deduktion des Naturrechis. Sammtliche Werke.

H. Thomas von

voor

Ansgabe. Band Vlll; voor K.A.NT

en voor Schelling,

Stuttg.

1856. Bd.

I.

i.

Dr. Baum.\nn, Die Staatslehre des

114.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen