E voto Dordraceno - pagina 504

492

ZONDAG

XVII.

HOOFDSTUK

voor heel dat lichaam het denkend, het levend Hoofd is.

alles

IV.

beslissend, het eenig zelf-

En naargelang nu zijn zielsbanden aan dien Immanuël weer inniger gaan trekken, naar die mate wordt dat Hoofd des lichaams hem weer een macht in zijn leven. En al zijn heiliger, inniger, teederder zielsleven maar één uitwerking, om namelijk Christus steeds meer als zijn eenig Hoofd te gevoelen, en onder dat Hoofd zelf al kleiner en volgzamer heeft

worden.

te

Die belijdenis van Christus als zijn Hoofd is dus geen uitwendige vorm of beeldspraak. Neen, het is een zielsproces. Eerst is hij nog tamelijk wel zelf het hoofd, en hij gebruikt den Christus. Maar allengs loopt dat om. Christus wast,

wordt mJnder. En het einde is, dat Christus in alles hij niet meer kan denken, ademen, bidden, ja

hij

Hoofd wordt, en dat

zijn

drinken uit de Fontein en zijn ziele spijzen, dan door dit zijn Hoofd. En naarmate ge nu door de practijk der ziel en den strijd des levens alzoo inniger en waarachtiger onder

van

zijn

lichaam wordt, des

te

uw Hoofd komt

sterker en

en zelf almeer

machtiger wordt

u

ook

lid

de

waarborg dien zijn opstanding u biedt. Hoofd en lichaam zijn één, en kunnen

niet gescheiden worden. Zonder lichaam stierve het Hoofd, en zonder hoofd stierve het lichaam. In beider

onafscheidelijkheid ligt de zekerheid des levens.

der heiligen

zulk

een vast plechtanker.

Daarom

is

de volharding

En hoe ook de aanvechting

u

verschrikke, ooit wezenlijk denken dat ge uit Christus' lichaam weer zoudt

worden uitgesneden, dat kunt ge daarom

niet,

mv

overmits

uitsnijding

het lichaam zelf verminken zou. als kind van God, tegelijk met uw eigen levensbesef dat van het lichaam met het Hoofd van dat lichaam lotgemeen zijt; dat het lichaam het Hoofd volgt. En overmits nu de Christus in zijn verrijzenis volkomen heeft getriomfeerd, zoodat de engelen Hem dienden, de aarde beefde, aan het loome

Ge weet dus

gij

als

lijf

al

lid

het broze ontglipt was, en noch

Rome's heirmacht, noch der Joden

haat, noch des duivels grimmigheid iets tegen

over

al zijn

Hem

vermochten, maar

vijanden triomfeerend, met zijn jongeren

—

kenlijk opvoer in

in

Hij,

zielsgemeenschap,

eeuwige heerlijkheid, nu is het uitgemaakt, dat heel het lichaam Christi, met al zijn leden, denzelfden weg uit moet. Nu het Hoofd triomfeerde, kan het lichaam niet in smaad, noch in gedempte en beperkte

verlossing

blijven

hangen.

En moet

praalde, ook heel het lichaam Christi en al wie

zooals het lid

van

Hoofd zege-

dit

lichaam

is,

zegepralen met Hem.

En daarom de dag komt, komt zekerder dan onze

voet den

bodem

der

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen