GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

E voto Dordraceno - pagina 474

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

E voto Dordraceno - pagina 474

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

ZONDAG

462

HOOFDSTUK

XVI.

Vil.

Hem

ons niet meer regeeren, maar dat wij ons zelven

in

tot

een offerande

der dankbaarheid opofferen.

Van de vrucht der „rechtvaardigmaking" was reeds in Vraag 40 geMaar dit is den opsteller niet genoeg. Het mag voor een kind van God nooit den schijn hebben, alsof in hem „het afsterven van den handeld.

ouden mensch en het opstaan van den nieuwen mensch" bij het werk van den Middelaar bij zou komen; het moet duidelijk vaststaan, dat ook ,,dit wandelen in nieuwigheid des levens" vrucht is van datzelfde kruis, waarop onze rechtvaardigmaking wierd verworven. Het mag op Golgotha geen half, het moet een heel werk zijn. Een volkomen verlossing is teweeggebracht. En alzoo moet blijken, dat niet alleen onze rechtvaardigmaking, maar ook de reiniging onzes levens een vrucht van het lijden en sterven des Heeren is. Hij ons van God gegeven, niet enkel tot recht-

maar ook tot heiligmaking. weer heerlijk de majesteit der Gereformeerde

vaardigheid,

Ook

hierin schittert

belijde-

tegenover het menschelijk geknutsel van den Pelagiaan en Remonstrant. Voor den Remonstrant toch staat het, alsof Christus ja wel een kostelijk

nis

werk volbracht

heeft,

maar

alsof

lijden en sterven altoos in het ja,

dan

zal

er

de vrucht en het uitwerksel van

zijn

hangen. Als de mensch

wil.

onzekere

blijft

Maar

vrucht van komen.

als

de booze mensch niet wil,

ach, arme, dan is al het lijden van Christus om niet. Christus bracht voor den Remonstrant geen verzoening teweeg, maar maakte hem verzoenbaar; en de vraag of deze verzoenöaarheid tot wezenlijke verzoenheid leiden zal, hangt geheel af

van

menschen

's

gril

en goedvinden. Daar kan

Christus niets aan doen. Hij leed en stierf als een machtelooze, die

ja,

hoopte dat de mensch van de vrucht gebruik zou willen maken; maar die tevens wist, dat niet de mensch van Hem, maar Hij van den mensch afhing en het onzeker stond of er ooit vrucht zou komen.

En

dit

standpunt nu

is

het,

dat de Gereformeerde zoo beslist mogelijk

en verv/erpt. Neen, „die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd". Op het onzekere gaat hier niets. Er is in alles een

bestrijdt

heilig moeten, een is.

klemmende noodzakelijkheid, een zekerheid die bondig uit den Raad des eeuwigen is door niets te stuiten in door, en gaat werk en dit

Er gaat een werk van Gods Vaderharte,

Welbehagens

uit,

oogmerk, ynymachtige genade verkiest en a/machtige genade bewerkt de verkorenen, en de Middelaar die tusschenbeide treedt, brengt voor die verkorenen zijn offerande, en de vrucht van die offerande beweegt zich rechtstreeks naar die verkorenen toe. Ja, wel zijn loop, en bereikt gewisselijk zijn

verre daar vandaan, dat hun wil

moeten

maken,

is

integendeel

nog

zelfs

eerst Jezus'

de

eerste

werk werkende

geloofsdaad die

in

zou

hen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 512 Pagina's

E voto Dordraceno - pagina 474

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 512 Pagina's