De verflauwing der grenzen - pagina 30
Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit op 20 october 1892
28
ook van onze kansels nagesproken en onze persen nagedrukt, al wat de Martensens, de Rothes, Keerl's, en Hoffmann's in Duitschland hadden uitgedacht, op allerlei wijs, ook binnen het erf der Christelijke religie, oude palen te verzetten. Door de waarheid te ethiseeren
bepleit 114); en sinds
op de
om de
is
de grens, die de zedelijke levensuiting van het leven der
viel
gedachte scheidt
aan
geboorterecht
Een
en moest de Dogmatiek straks haar eerst-
;
de
„beschrijving
van het zedelijk leven"
werd Even stroef teo-en den Calvinist als sympathetisch jegens den Moderne te zijn, gold als hooger levenstoon. En toen sloop allengs allerlei vreemde leering in. De Christus zou ook, buiten zondeval, toch zijn gekomen, want Christus was het natuurlijk ideaal, waarop het proces van ons menschelijk geslacht was aangelegd 1 5). In dien Christus zelven was niet God de Zoon vleesch geworden, maar in hem was de menschelijke natuur tot een hoogere Godmenschelijke natuur opgeklommen 116). Als mensch kon Jezus niet enkel man afstaan.
ook
„imirte Kirche" zonder confessioneele tucht,
hier te lande het ideaal.
1
zijn
geweest, en
nen
117). Ziel
zoo hernieuwde
men de sage der androgy-
en lichaam bleven niet twee, maar gingen op
in
Het mysterie der Drieëenheid wierd toegejubeld, maar omgetooverd in den de vermenging
nieuwere
der
zin
van
daarin, dat het
het
Gcislleibliche
wijsbegeerte.
Lam Gods
De
118).
verzoening
voor onze zonden
stierf,
lag
maar
niet in
het
uitschieten aan den stam van ons geslacht
van
De
opzettelijke openbaring,
was geen product meer van
Schrift
maar vrucht van
Israëls
beademing, en voorts ten deel bijna
viel 120).
geheel
heiligheid
onder
121).
Ja,
zijn
ideale loot 119).
organische ontwikkeling, onder hoogere
verband met wat aan andere volken
in
De
rechtvaardiging door het geloof ging
in
het
zelfs
aankweeken van een hemelsche
tusschen
dit
en het volgend leven
werd de absolute grens weggenomen; de bekeering kon ook na den dood komen en er zijn er onder deze theologen geweest, die ook aan de overzij van het graf het voortbestaan ;
eener sacramenteele kerk predikten, bestemd proces, dat
Wat nu
/J/i?r
om het heiligings-
onvoltooid bleef, ginds te voleinden 122).
gluurt
bij
dit alles
anders door de reten, dan na-
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892
Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892
Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's