E voto Dordraceno - pagina 489

ZONDAG

HOOFDSTUK

XVII.

477

II.

Niet wat hij is, maar wat de Koning als Souverein, en dus ook als Rechter over hem, zelf of door zijne ambtenaren, uitwijst, dat en dat alleen beslist.

En evengelijk dit ons nu in onze betrekking tot onzen aardschen Koning wedervaart, evenzoo staat ook onze zaak met onzen hemelschen Koning, den Koning aller koningen, onzen goddelijken Souverein. Immers, ook als we daaraan toekomen, rijst de vraag: Hoe staat ge

uw God

tegenover

Ook

dat

in

?

Wat

is

uw

rechtspositie in het Koninkrijk des

Gods was de mensch oorspronkelijk

rijk

Vaders

?

gerechtig geboren;

maar hoe staat gij thans tegenover uw Rechter en Souverein? Zijt ge nog bij Hem bekend als die gerechtige, die in het paradijs geschapen wierd, of wel hebt ge een vonnis tegen u, en

overgezet

En

den staat van gerechtige

uit

zijt ge door dat vonnis den staat van een schuldige ?

in

we

hierop nu antwoordt het goddelijk Staatsblad, dat

met de

bezitten,

stellige

dat

verklaring,

verklaard heeft, en ons allen zonder

overgebracht heeft

God ons

met

onderscheid,

den staat der gerechtigen

uit

in zijn

Woord

Rechter schuldig

als

onze

kinderen,

den staat der doem-

in

schuldigen. „Zij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods.' ,,

Opdat

mond

alle

doemelijk

gestopt worde en de geheele wereld voor

God

ver-

zij."

Uit dezen staat van een schuldige kunt

zoolang diezelfde God, die u

uitkomen,

gerekend heeft, niet evenzoo

als

nu zoomin

gij

als

Rechter

als

bij

iemand weer

de schuldigen

Rechter en Souverein u weer gerechtig

verklaart. Stel eens het onmogelijke, en

genade

om weer

deze heilige mensch het oogenblik dat

Eenvoudig omdat van hetgeen God Er is dus voor in den staat der

God

gerechtig

denk eens dat een zondaar, buiten Gods

een heilig mensch kon worden, dan zou desniettemin in

God

den staat der schuldigen blijven verkeeren als

rechter

hem weer

onze staat niet afhangt van wat

tot

op

een gerechtige erkende.

als

we

zijn,

maar

uitsluitend

ons rekent en verklaart. ons, die thans

van nature kinderen des toorns zijn en we ooit weer voor

schuldigen geboren wierden, zullen

staan,

noodig,

dat

God

doemvonnis door een

zelf zijn

vrijspraak of gerechtigverklaring intrekke; en zoolang het hiertoe niet komt, blijven

we

En nu

is

in

onzen staat van schuldigen verkeeren.

dit

hagens besloten

Gods barmhartigheid,

het ondoorgrondelijk mysterie van

dat Hij niet nu pas, heeft,

maar van eeuwigheid zijn

uitverkorenen,

af in

den raad

die even

zijns

doemschuldig

welbeals

de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen