In de schaduwe des doods - pagina 189

XXX.

„e

ef^e

de

mate

OOK

GIJ

mijner

dagen

jij/'

MOET STERNEN.

Heere maak inij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete. hoe vergankelijk ik zij. !

Ps.

39

:

5.

een licht uitgesproken woord, en de wordt door niemand weersproken, maar hoelang duurt het niet, eer ge die vergankelijkheid op uzelven hebt toegepast, en metterdaad als een vergankelijk creatuur voor uzelven en voor uw God begint te Vergankelijkheid gedachte, die er in

is

ligt,

bestaan. Alle mensch is sterfelijk, dat leerde men u op school reeds ia uw schoonschrift schrijven, maar wat jongen, die, als het er staat, er ook maar een oogenblik aan denkt, bij is. En dat niet omdat er geen kinderen Veeleer is de sterfte onder de kleinen grooter dan onder de volwassenen. Maar een kind vat dat niet. Hij staart er op. Hij ziet dat lieve lijkje liggen, en zal er oprechte ti-anen bij weenen,' maar, zóó van het lijkje af, dan speelt uw jongen weer en dartelt, en leeft voorts alsof hij geen dood had gezien. En wie nu denkt, dat deze onbezonnenheid alleen bij

dat

hij

sterven.

er

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen