GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 192

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 192

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

OOK

172

GIJ

MOET STERVEN.

zeggend gekeuvel heen, zit ge andere tien aan tafel, en blijft er voor het eigenlijke leven hoogstens een twintigtal jaren, zelfs bij den langstlevende over. En wat zegt dat bij de eeuwen gerekend ? Bij de straks twintig eeuwen die sinds Bethlehem. en de zestig eeuwen die sinds

Adam

verliepen?

Twintig jaren

om

te

werken,

ook als men zestig a eeuwigheid? per dag werken, de-

zeventig wordt, wat zegt het bij de En dan moet men nog acht uren gelijk doorwerken, en wie is er die Dat deedt ge althans niet in uw in ziekte of

op reis; ook gaan er

Nauwkeurig berekend, gaat jaren nog heel wat af, en

uw

er dus zal

dat doet? tiende jaar, ook niet

Sabbatten nog af. ook van die twintig

het al veel zijn, zoo ge

van een leven van zestig a zeventig jaren er kunt tellen, waarin gearbeid en iets verricht is.

En nu

baat geen klachte hierover.

Ons leven er

een

lerlei

vijftien

is

derde

kleine

nu eenmaal niet langer. Voor slaap moet af.

nemen kost tijd, en tijd die vedie met de verzorging van ons Ook tegen ziekte bezitten we geen

Spijs

bezigheid,

lichaam saamhangt. waarborg.

Maar feitelijk komt de som van het wezenlijke leven dan toch op een zeer klein cijfer neer. Slechts ëén op de twintig, die vijftien jaren wezenlijk iets uitricht, en de anderen nog veel minder. Maar er zoo aan toe te zijn, en dan nog altoos voort te leven in een besef, alsof het altoos duren zou, is toch een zelfmisleiding die te ver gaat, een onvergeeflijk tekort aan helderheid in onzen eigen geest. Nu is dat bij een kind der wereld nog te begrijpen. Een kind der wereld raakt als hij sterft alles kwijt. Hij is voor den dood wel niet altijd bang, sommigen zelfs ganschelijk niet. Maar met den dood is het genieten van het leven dan toch uit. En daarom is het zoo begrijpelijk, dat een kind der wereld liever maar voortdroomt,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 192

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's