GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 107

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 107

meditatien voor de krankenkamer en bij het sterfbed

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

99

men geloofde aan geen verdoemenis meer. En wat zin zou dan gehad hebben, nog langer te spreken van het bloed van Golgotha als het rantsoen voor onze zonden ?

schuld,

het

Zoo

is

mee de grijpt,

Gods

het dan ten slotte toch waar gebleken, dat het geloofd waardie naar verlossing dorst, het kruis van Golgotha aan-

ziel,

geen gemeengoed,

niet uit onze natuur,

maar een genadegifte

is.

ook nu nog zijn er duizenden bij duizenden, die door aan Jezus ongeschokt en door dien algemeenen afval onbewogen, stil en kinderlijk in dat kruis van Jezus' blijven roemen, als in het mysterie, waarin Gods engelen begeeren in te zien maar in dezer aller hart dankte dit geloof zijn oorsprong aan een bijzondere genade en wierd dusver alleen door die bijzondere genade in stand gehouden. Verherting op dat geloof misstaat daarom in zoo hooge mate. Ge hebt het uit uzelf niet. Voor wat aan uzelven lag, zoudt ge het zoo goed als die anderen van u hebben gestooten. Gij zijt niet beter dan die. Een nieuwe zonde, een zonde die als een worm aan uw geloof ging knagen, zou het u zijn, zoo ge insteê van Gode louter dank te otteren, in uw geloof uzelven gingt behagen, alsof door uw trouw, door uw moed, door uw geestdrift de heugenis van en de verkleefdheid aan Golgotha standhield. Integendeel, waar ge in éénzelfde schipbreuk met die anderen dreigdet onder te gaan, voegt u te dieper zelfbeschaming, te vuriger en inniger erkentenis van verbeurde genade, en zoo het u gebeuren mag, dat ook uw vrouw en uw kinderen nog met u aan dat kruis zich vastklemmen, neen, dan weet ge niet, hoe schatrijk ge aan genoten ontferming zijt. Want,

dit

ja,

verraad

;

Niet dat ge daarom door veel redeneerens het mysterie van Golgotha

moet pogen

te ontsluieren.

Een mysterie kan

niet ontleed worden, en poogt ge dit toch te doen, dan sterft het weg onder uw hand. Niet met uw koel red eneerend denken, maar met de warmte van uw hart moet ge ook naar dat mysterie der Verzoening u in aanbidding toebewegen, of de genade, die er in schuilt, onthoudt u haar zegen. Zelfs baat het u niet, of ge u verloren gevoelt, en nu, om gered te worden, bij Golgotha neerknielt, want gered te willen worden is nog altoos zelfzucht, zoolang dat gered willen worden geen hooger doel kent. Voor wie sered willen worden? Waarvoor? Waarom?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 107

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's