Vrouwen uit de Heilige Schrift - pagina 125

113

gehangen lijk een menschelijke stem, die om eere voor den doode Anders komt straks de gier en de sperwer, en pikt het lijk de oogen uit, en scheurt er stukken rottend vleesch van af. Dat weet Rizpa. En daarom ijlt ze naar Gibeon, op het gevaar af, dat de wraakzuchtige Gibeoniet ook aan haar zijn wrok koele. Maar ze denkt om zich zelve niet. Heel haar ziel is vervuld met die ééne gedachte, om dien laatsten smaad van haar kinderen af te weren. En nu spreidt ze haar rouwkleed op den rotssteen uit, in wier midden de galg stond opgericht en daar stelt ze zich op wacht bij de lijken, die aan de galg hangen, om voor de eer van die lijken te waken, en alle roofdier en gevogelte af te weren, dat op die vraagt.

;

lijken als aas

En

mocht

toeschieten.

zoo heeft ze daar beurtelings gezeten, en beurtelings gestaan, en geworsteld met den slaap, bange dagen en nog banger nachten, weken en maanden lang, van dat de vroege regen ophield totdat de spade regen kwam. En als er in het nachtelijk donker een gier aankwam, heeft haar hart gebeefd, en heeft ze door geschreeuw en door gebaar den roofvogel verjaagd, om voor het lijk van haar kind te strijden. Ze heeft het uitgestaan en doorgestaan, dat de stank van het lijk van haar eigen kind al sterker haar tegenademde. Als ze insliep heeft ze in haar bange vrees gewaakt, om op het eerste kleppen van de wieken van den roofvogel op te waken. En zoo is haar moederliefde gekroond. De lijken zijn niet gehavend. De roofvogel heeft niet overmocht. En zoo is bij die wreede galg een stuk van menschenadel afgespeeld, dat nu nog roert als we het aandoenlijk verhaal lezen. Want adel van het menschenhart, ja, dat is het, als ge als Rizpa iets doet, waar ge lof noch eere voor wachten kunt, waar ge niets meê wint, alles meê waagt, en waartoe ge alleen gedreven wordt door een nobele aandrift van het hart. David gevoelde dit En daarom, toen hij van Rizpa's schoone daad hoorde, gaf hij bevel de lijken af te nemen, en met de beenderen van Saul en Jonathan in een eerbaar graf saam te leggen. En zoo is de diepste bede van Rizpa's hart, menscheneere na den dood voor haar kinderen, onder Gods bestel verhoord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen