De gemeente gratie - pagina 23

HET VRAAGSTUK NADER TOEGELICHT.

19

met de „gemeene gratie" van doen; maar toch dient er bij de leerstelhge uiteenzetting van meet af op gelet, dat heide verschijnselen, én rechtstreeks

het ingetoomd

zijn

van den zondaar dat

het nog in het vleesch ingebolsterd

zijn

hij

niet zoo schriklijk uitbreke én

van den geloovige,

tot

op zekere

hoogte evenwijdig loopen. Er werkt tweeërlei beginsel: het beginsel der

zonde tegen God, en het beginsel der genade tegen de zonde

in.

Er

is

tweeërlei leven: een leven uit de zonde en een leven uit de genade, of wilt ge uit het natuurlijke eenerzijds en uit het bovennatuurlijke anderzijds.

In het één werkt het zaad des verderfs, in het ander het zaad Gods. Er zegt de apostel Johannes,

zijn,

„kinderen des duivels" en „kinderen van

God", juist zooals Jezus het uitsprak: „Gij wilt de begeerte doen,

die

was een menschenmoorder van den beginne." Dat

kinderen des duivels. Jezus zegt het zoo kras mogelijk: Gij

uws vaders zijn

dus de

zijt uit

den

vader den duivel.

Maar

nu die tegenstelling zoo volstrekt mogelijk moet worden

terwijl

vastgehouden, komt ze in de werkelijkheid daarom niet zoo scherp uit, omdat beide levensprincipiën in hun openbaring belemmerd worden. In den zondaar komt de zonde niet zoo sterk uit, omdat de gemeene gratie haar stuit; maar ook in het kind van God komt het leven der genade niet zoo sterk uit, omdat het nog in zijn ontwikkeling belemmerd wordt door het lichaam des doods. Principieel staan ze volstrekt als zwart en wit

tegenover elkander, maar in de werkelijkheid mengt zich onder het zwart zooveel wit, en woelt door het wit nog zooveel zwart, dat het soms zelfs

den schijn

heeft, alsof ze beide in

Natuurlijk

is dit

niet zoo,

zekere massa water

gemengd

zoet

terug te gaan,

is,

om

is,

want hoezeer

er

bij

tint

ineen zouden vloeien.

den mond der

dat noch brak noch zoet proeft,

zoo behoeft in

grau w-grijzen

men

rivier

maar

ook een

uit zout en

toch slechts even tot beider oorsprong

den stroom die van de bergen vloeide het water dat

den dorst der tong verslaat, en

in het

water dat

uit

den oceaan aangolfde,

het water dat den dorst der tong verscherpt en verergert te onderscheiden.

En

zoo nu ook

is

het hier. Hoezeer ook een gestempeld kind der wereld

en een nog ombolsterd kind van God u soms in verwarring brengen en u een oogenblik het onderscheid bijster doen worden, toch behoeft ge langs

den stengel van beider leven slechts op elks wortel terug

te gaan,

om

terstond te ontwaren, dat beider wortel geheel uiteenloopt: de wortel van

het kind van

wereld nog

De

God opkomende

in

de genade en de wortel van het kind der

uit zijn eigen ik.

ombolstering van het zaad Gods nu latende liggen, en ons voorshands

alleen tot

de „tempering der zonde door de gemeene gratie" bepalende,

dient er thans nadruk

op te worden gelegd, dat verkeerd doet en mis

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen