E voto Dordraceno - pagina 6

van Christus op de

loolken."

En

op die bede

is

de daartoe strekkende

door onsc kerken afgelegd.

belofte

Die bede, met de belofte daarop afgelegd, had indruk op mijn hart

gemaakt.

Het waren toch ook mijne vaderen, die deze belofte op zich namen. Het waren de kerken, loaartoe ik zelf behoor, tot wie die bede gericht loas. En al sloot nu die 2^lechtige handeling geen nadere theologische ontwikkeling uit, voor ivat den vorm en de wijze van uitdrukking aangaat, toch laat ze niet toe, dat onze vaderlandsche kerken de waarheid zelve, die

te

Dordrecht beleden

loas, prijsgeven.

Meer dan twee en een halve eeuw

zijn sints verhopen, en althans

de laatste honderd jaren klagen zoowel ons als onze kerken bitterlijk

aan van gepleegde troinvbreuk en geschondene gelofte. Maar juist dit drong te sterker, om, nu door de trouwe onzes Gods de liefde, voor loat onze vaderen

werd, eens kalm en rustig uiteen

te

Dordrecht beleden, weer algemeener

te zetten,

hoe de toen beleden waarheid

thans nog in het bewustzijn van een kind der negentiende eeuw

Ik gevoelde

het lezen dier Acta, dat

bij

God de

leeft.

Heilige Geest op dat

oogenblik in het midden dier zoo overrijke vergadering was;

plechtig

dat Hij die bede aan de buitenlandsche godgeleerden in het hart gaf, en dies, in weerwil van de ontrouw onzer kerken, haar verhooring bezegeld heeft; en dat het heerlijk geloofsleven, dat onze kerken thans loeer

volk

genieten, vrucht is is

van Gods

toen ter tijd in het hart

doorworsteld.

Moge daarom de die

van wat

Toeliciiting op

den Heidelbergsclien Catechismus,

ik hiermede afzonderlijk in het licht geef, in verband beschomvd

worden met wat destijds te Dordrecht plaats greep. Ik kan onder geen looorden het gevoel van dankbaarheid brengen, in mij gewekt door de vastheid waarmee ik nu nog, met heilige vreugde in mijn God, belijden mag, wat men toen beleed. En als ik dan met smarte zie, hoe in de Ztoitsersche, in de Paltzische, in de Nassausche, in de Engelsche en Schotsche kerken, het

onze Gereformeerde belijdenis verdonkerd

ons nog

in

zijn

er

nog

terwijl loij in

glans verheugen mogen, dan gevoel

zegen e voto dordraceno overkomen

dat

is,

is,

ik,

goud van Nederland

hoe ons die

en sta ik in het vast geloof,

de wederkomst des Heeren op onzen Neder landschen

bij

martelaarsbodem belijdenis

Gereformeerde kerken zullen bloeien, die de volle van Gods vrijmachtige en souvereine genade voor alle volk

zullen uitroepen

Amsterdam,

tot

1

aan de voleinding der wereld.

Juni 1892.

K U Y P £ ü.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen