Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 186

:

186

LOCUS DE PROVIDENTIA.

onze geheele psychologie

bedorven

en

Roomschen zoo zwak. Maar geheel anders komt de zaak nemen. Volgens de leer der gemeene zóó

natuur

zijn

is

bedorven,

dat

maar

mensch

strompelt

geleerd

wordt beteekent, dat God

niet,

zonde gestuit heeft

der

naar

wringt

God

Doet

maar

booze,

het

oogenblik

standpunt

begrijpen

den

dit

we

punt tegenover de

de ware voorstelling

de mensch heelemaal gevallen, is

goed

eenig

tot

Wat van

grond.

die

;

de vonkskens

de gemeene gratie de doorwerking

door

de zonde wel altoos opwerkt en perst en

God

dat

één

dat

is

onbekwaam

hij

dat

zóó,

staan, als

te

gratie

op

ligt

we op

staan

dan

niet,

macht tegenhoudt.

elk oogenblik die

de

springt

van

veer

kwaad

het

ongehinderd op.

Op

dat

karakter

goede, ie.

Nu

verkrijgt.

dat

dat

nog bezat,

hij

God

als

ze

is

de

dat

verstokking

God

dat

dit,

den

uit

man

dien

we, niet

des

stal

dat

ze

de

doorwerking

in

maar

er

dankbaar voor

er niet

algemeene genade terugneemt van het

hart,

de

mensch

gansch

zijn,

menschen wegrooft, maar

en

God nog een

direct

God

zijn

die

van

gemeene

Doch

van

het

en wil

eens

niet

zijn.

een

:

gemeene

zijn

gratie

in,

want dan zou

Dat toont het leven der Heidenen, waar

die

De verharding komt dus

Dingaan.

gratie, die

de zonde

laat

meerdere

op zeker

tot

is

niet

dat blusschen

;

1

29

:

:

Zij

vrijer

zekeren

en meerder

gevolg van de verstokking, maar Staat er een huis

in

brand

wil voorts de eigenaar van het brandende huis de :

dan

is

gaat; dan zijn niet de blusschers schuldig,

Rom.

Cicero's

cf.

hierop neer, dat

peil terughield, in

werken, waardoor de zonde

zonde

blusschers weren met een geweer

juist in

in

;

doorwerken van het inwonend kwaad.

men

kwaad

dat

op hetzelfde oogenblik begint het dikworden

;

duivel

graad terugneemt, zwakker wordt.

dit

God door de algemeene dat volk, in dien man te stuiten tegenin werken 3^. dat God zijn 2^.

nog zooveel gaven uitkwamen, waar toch God ze had overgegeven, kring

ander

van het

ooilam

de doorwerking van het kwaad.

neemt

Geheel

een

eene

dat volk even loslaat, dat dan het

of

de eigen bedorven natuur absoluut doorwerkt,

genade beproefd heeft

het

hebben God

het zeer begrijpelijk, dat

maar de eigenaar

niet

is

men

terug

schuldig. Dat staat

gedankt voor het bluschwater over

maar Hem bespot en gehoond met afgodsbeelden. Hebben we dus onder verstokking te verstaan vermindering van de gemeene gratie, dan ontstaat de vraag of God gehouden is tot het instorten der algemeene genade. Dat strijdt met het begrip genade: genade is altoos opgehouden. Daarmee vervalt alle klacht, die men over de verstokking bij God zou willen inbrengen God moet daarentegen gedankt, omdat Hij nog zooveel het vuur hunner zonden,

:

algemeene gratie gelaten

heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen