Zions roem en sterkte - pagina 66

;

ARTIKEL

58

;

;;

XIX.

eene ware en onuitsprekelijke verborgenheid, Joh. is VLEESCH geworden, en heeft onder ons Het gewoond, en wij hebben Zijne heerlijkheid aanschouwt, eene heerlijkheid als. des eeniggeborenen van den Vader, vol van genade en waarheid. Het is eene verborgenheid der godzaligheid. De Heidensche 3. mysteriën waren verborgenheden der goddeloosheid, zie Joh. 3 19, 20. zoo ook de goden, en godinnen waren schandelijk om te noemen. De leer van den Antichrist is eene verborgenheid der ongerechtigheid, 2 Thess. 2 7, maar het Evangelie van Christus' menschwording is eene leer der waarheid naar de godzaligheid, Tit. 1:1. Zij trekt onze harten van de aarde tot den hemel, om God in den Geest te dienen, en te danken voor Zijne eindelooze menschenliefde tot ons, Geloofd zij de Heere, de God Israëls, want Hij Lukas 1 68, 69. heeft bezocht, en verlossing teweeggebracht Zijnen volke en heeft een HOORN der ZALIGHEID ons opgericht in het huis van David schijnt, het is toch 1

:

WOORD

14.

:

:

:

;

Zijn knecht.

Vraag. Hoe verdeelt gij dit artikel ? Antw. In drie deelen I. Eerst zien wij. hetgeen wij van de vereeniging der twee naturen in Christus belijden, te weten A. Wie der goddelijke personen de menschheid heeft aangenomen, de persoon des Zoons Wij gelooven dat door deze ontvangenis B. de zaak zelve de persoon des Zoons, onafscheidelijk vereenigd en te samengevoegd is met de menschelijke natuur; hoeverre zich deze vereeniging uitstrekt: zoodat er niet zijn C. twee Zonen Gods, noch twee personen, maar twee naturen, in een eenigen persoon vereenigd, doch elke natuur haar onderscheidene eigenschappen behoudende. II. Dan vinden wij eene verklaring hoe beide naturen in Christus, onderscheiden, en nochtans persoonlijk vereenigd zijn. A. onderscheiden, zonder met elkander vermengd te zijn a. ten aanzien van de goddelijke natuur Gelijk dan de goddelijke natuur, altijd ongeschapen gebleven is, zonder beginsel der dagen, of einde des levens, vervullende hemel en aarde b. ten aanzien van de menschelijke natuur, die door deze vereeniging aa. geene menschelijke eigenschappen heeft verloren alzoo heeft de menschelijke natuur hare eigenschappen niet verloren, maar is een schepsel gebleven, hebbende beginsel der dagen (of einde des levens) zijnde eene eindige natuur, en behoudende al hetgene dat een waar lichaam toebehoort bb. ook geene goddelijke eigenschappen heeft gewonnen En hoewel Hij haar door Zijne verrijzenis onsterfelijkheid gegeven heeft, nochtans heeft Hij de waarachtigheid Zijner menschelijke natuur niet veranderd dewijl onze zaligheid en verrijzenis mede hangen aan de waarachtigheid Zijns lichaams B. onafscheidelijk, en persoonlijk, zonder dat beide naturen dit wordt ooit gescheiden worden Doch deze twee naturen zijn voorgesteld op zich zelve o. alzoo tesamen vereenigd in één persoon, dat ze ook zelfs door Zijnen dood niet zijn gescheiden geweest .

•

.

:

:

:

:

:

:

:

;

;

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen