Starrentritsen - pagina 68

66 draak

den

eenigszins

te

steken met zulk bewierooken van een voor

pas gepromoveerd geleerde.

kort

Mr. Drucker voelde hoe ten volle

poogde zich toen te wreken door de geheel onjuiste opmerking, alsof Dr. Kuypers critiek niet alleen op Mr. De Waal Malefijt, maar ook op de overige genoemde heeren gedoeld had. Doch wat hiervan ook zij, men stond dan nu toch publiek voor het droeve feit, dat, in een hoog ernstig debat, een fel bestoker van de Antirevolutionaire partij zich op deze gegadigden van de Vrije Universiteit kon beroepen, om aan den Voorzitter van het CentraalComité en aan den schrijver van „Ons Program" te doen gevoelen, hoe de Antirevolutionaire partij, in haar organisatie, verliep, en hoe het de denkbeelden van hem. Mr. Drucker, waren, die steeds meer bij de Antirevolutionaire geleerden ingang vonden. Nu zou dit uiteraard niets zijn geweest, bijaldien Dr. Kuyper die present was, den aanvaller en verwijter, met de stukken in de hand, van ongelijk had kunnen overtuigen. Maar dit was, jammer genoeg, verdiend

dit

was,

en

niet doenlijk.

Het en

lag er toe, dat de toenmalige President-minister

feit

hoogleeraar

de

Anema

zich

metterdaad

Program en ten faveure van de denkbeelden, liberalistisch ooft, aanbeval, hadden uitgelaten. Dit gebeurde

is

dien

in

Heemskerk

zin tegen

Ons

die Mr. Drucker, als

van zoo ernstig gewicht, dat het nader

ter toetsing

dient te komen.

De vraag

is

hier,

hoe de vrijheid en de eenheid,

bij

zulk een conflict,

beide tot haar recht kunnen komen.

» * ^

„Eendracht maakt macht".

Er was oorzaak voor de keuze van 's Lands lijfspreuk. Ons althans geen volk bekend, dat zoo hartstochtelijk op den enkelen pijl loert, en zoo koortsachtig den '()\\\bundel mijdt, als het volk van onze erve. is

Vandaar het „eendracht maakt macht" van Utrecht's Unie. Ook het oude Rome kende den vloek van 't alles splitsend en splijtend

subjectivisme

eindeloos

en

en

individualisme.

De kernspreuk

tegen dit

van wat één zijn moest, luidde dan ook kras Concordia res parvae crescunt, discordia maximae

vergruizelen

teekenend:

dilabunter. verliest dit prachtig zeggen, maar de beduidenis is waar eendracht saambindt, hetgeen eerst niets scheen, groot wordt, terwijl omgekeerd door tweedracht, wat heerlijk bloeide, Bij

vertaling

dan toch,

dat,

afbrokkelt en uiteenvalt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen