Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 111

103

DE RECHTSTAAT. GNEIST. wet

van deze hoogere rechtsorde, steeds meer op de

er in, het stempel

verhoudingen

onderscheidene aan den

het leven in te drukken; gelukt het

in

de publiek ingestelde rechtsorde

Staat,

te

handhaven tegenover

de overtreders en kwaadwilligen; gewent alzoo van kindsbeen af een ieder er aan, om onder deze rechtsorde, en conform deze rechtsorde,

om

leven; en sluit religie en intellect zich hierbij aan,

te

verhouding steeds zuiverder aan

hooger zedelijk

een

worden, en

in

deze rechts-

haar rechtmatigheid

zoo leeren de pleitbezorgers van den Rechtstaat,

bevelen,

te

allengs

werken en

uit te

in plaats

ideaal

van met den

Polizei-staat, die als

gendarme

of

kod-

men

te

doen

debeier de kwajongensstreken van belhamels bedwong, zal krijgen lijk

met een

Staat, die als

Hooge-priester almeer heel ons mensche-

leven bezielt en heiligt, en het ideaal, dat ons steeds voor oogen

zweefde,

historische werkelijkheid omzet.

in

van

actie

onmisbaar ingeroepen, overmits

als

9 uitspreekt, de mensch van edeler natuur in staat is

menschen

als persoon,

den

invloed

maar dat nooit

van den

aal.

dit

gelijk

den

bij

Gneist het op blz. strijd

der belangen

Gneist aarzelt dan ook

in

kan

aan de zelfvernieling der

het volk een einde maken.

nader komt het volk aan

te

niet te verklaren:

kennis

mensch

leert

om wat

(p. 9.)

nu werkt evenzoo

in

De den

aan passie of lust tegen

zijn

hij

zedelijk plichtsbesef ingaat, te weerstaan en het te overwinnen. ditzelfde

ide-

in zich

ons psychologisch, dat

drang voelt werken,

zedelijken

zijn

Hoe

„AndiesenWiderspruch

aber beginnt die eigentliche Grundlegung des Rechtstaats"

den

mede-

steunende op het zich steeds

Rechtstaat,

proces doorgaat, des

van

zijn

hiertoe in staat bleek eene „gesell-

rechtsbewustzijn,

tegenover elkaar staande groepen verder

nu wordt de

im Kampf mit der anderen Klasse." Alleen de triomf

opdringend

klaarder

dit alles

„wohlwollend und gerecht zu sein" jegens

schaftliche Klasse

van

Bij

en alzoo het ideaal van dezen Rechtstaat,

Staatsrecht,

het

deswege wel

zal

volksleven verwezenlijkt

het

in

een volk. „Es

ist

die ewige

Geheel

Bestimmung

der Gemeinschaft der Menschen, jenen Gegensatze der Interresse und der

Unfreiheit

Zoo min

als

chenen,

zoo

Mensch

ist,

Daar nu

Herr

zu werden durch den Organismus des Staates."

de mensch individueel

kan naar

de

ook geen volk Aristoteles

Rechtstaat

tot

zijn zedelijken

plicht

kan verloo-

alle Staatsbewustzijn afleggen,

leuze,

„seinem

Wesen nach

ein

„der C^o»'

het volbrengen zijner hoogere roeping

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen