Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 314

HET STAATSDOEL.

306

plooiïng, nooit dat leven zelf.

Wel zou

dat de Overheid, door den staatsvorm de groep

zijn,

waarover

volk,

het

het

optreedt, verweert tegenover

genabuurde

volken, die weigeren de grenzen tusschen zich en andere volken biedigen, maar dit In aanval

bederf.

hebzucht,

woelt.

dat

Denk

zouden gebleven

dan zou

zijn,

noch een Staat ooit dat wie met den val

zijn

u

stuiting

is

en

vloek

van het

geheel

nimmer een Overheid geweest

er

weg,

natuur

zijn,

Hieruit verklaart het zich dan ook,

gevormd.

niet rekent,

evenmin

optreden van Overheid en Staat aan menschelijke

zonde

waarin zonde en vloek onbekende machten

in,

de

eer-

van volk op volk toch spreekt egoïsme, heerschzucht of

denk u een toestand

in

te

vanzelf reeds opgesloten in het stuiten van het

ligt

en verweer tegen het uitbreken hiervan

element

giftige

in het

ons menschelijk saamleven

in

alzoo het eenig doel van den Staat gegeven.

voegen

er bij te of

is

nogmaals

het kranke

wat

van

sterken

verzwakte,

van het bederf en

In het stuiten

in

staat

is,

te wijzen, als

denkbaar

het

acht,

het doel en het

wie geen krankheid

bestaansdoel van de

apotheek, van een krankenhuis, van een instrumentenkast, of van een

laboratorium zou kunnen uitleggen. naar

iets

verlegenheid greep

men dan

andersoortigs, en gaf als doel van den Staat aan, wat doel

van den

niet

is,

In die

Staat,

maar van de Schepping op deze aarde van het

menschelijk geslacht.

§

De

10.

Het vooral uiting

hulpe van het Recht.

komt

sterkst in

dit uit,

van dat leven,

in

het

staat,

klacht

kan

gelijk

na

nu

dit

al

te

verbreken of

hoogste

overdreven, toch zal d.i. in

een toestand,

vervalschen, de kennis

te

Recht, de regeling van het Recht en de handhaving van het

Recht op den voorgrond

maar het

Zij

in het Staatsieven, als

onzen zondigen toestand

verhoudingen dreigt

die alle

de hooge beteekenis, die steeds, maar

toegekend.

is

niemand betwisten, dat van

in

de vorige eeuw, aan het Recht

niet

het

klacht,

treedt.

anders,

behoorde.

van

nu In

Buiten zonde zou dit niet alzoo schier

zulk

niets

een

staat

zijn,

uit zichzelf recht

van zaken toch

rijst

den een tegen den ander, en van velen saam

tegen den algemeenen stand van zaken.

verhoudingen wel

meer

gelijk het

behoort? en

Dit leidt tot de vraag bij

:

zijn

de

rechtstreeksch gevolg tot

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen