GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De 'kleyne luyden' - pagina 14

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De 'kleyne luyden' - pagina 14

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

8

vertegenwoordigde. En voorzoover dan nog in dat volk van Israël onderscheid opkwam tusschen de grooten en machtigen in Jeruzalem en de kleinen en armen in Galilea, koos de Christus immers van meet af het kleinere en armere Galilea tot Zijn arbeidsveld, en sprak het „wee u" uit over Jeruzalem. Zoo nu kon het niet anders, of hoe dieper de macht van het Oud en Nieuw Verbond ook in óns volk indrong, des te scherper moest in dit volk hetgeen God en hetgeen de wereld zocht, zich van elkander afscheiden. Steeds meer zag men dan ook, hoe de machthebbers, ook ten onzent, den zetregel van Gods Woord loslieten, om tenslotte zich geheel door de valsche theorieën van Frankrijks Revolutie te laten verschalken. En tegenover deze primordiale vervalsching van wat in een land dat God vreest, ook op politiek gebied, gelden moest, om wat is toen onze Antirevolutionaire partij opgekomen, groot naar de wereld scheen, terzijde te schuiven, en enkel wat groot in God is, ook op politiek gebied, tot gelding te brengen. Juist bij deze splitsing nu hing alle duurzame beslissing aan de vraag, of de schat, de wijsheid, de macht, die uit de wereld is, dan wel de geestelijke rijkdom die alleen uit God ons toekomt, de ziel vervoeren en het hart bekoren zou. En toen men nu, vooral op onze gezegende erve, steeds meer voor deze alles beheerschende keuze kwam te staan, verried de uitkomst terstond, dat wie machtig in 't wereldsche was, hierdoor overmand en overheerscht werd, en ten en slotte, om de wereld niet te verliezen, zijn God losliet, dat het daarentegen de kleyne luyden waren, die van de wereld minder te hopen en niet dan zijdelings te genieten hadden, en die daarom al 't tastbare varen lieten, om alleen wat eeuwigen duur bezit, te gewinnen. Beluister hierbij nu de heiligste zielsverheffing van den Christus tot Zijn Vader, en ge gevoelt aanstonds de bange, spannende antithese die hier geldt tusschen de wereld en hetgeen waar de Christus naar smachtte. „Vader," zoo toch vloeide het over Zijn lippen, „ik dank U, Vader, Heere des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt ze den kinderkens geopenbaard. Ja, Vader, want alzoo is geweest het welbehagen voor U." Wat Dit immers, dat Jezus hier niet is nu hier het opmerkelijke ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1917

Abraham Kuyper Collection | 34 Pagina's

De 'kleyne luyden' - pagina 14

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1917

Abraham Kuyper Collection | 34 Pagina's