Ad Valvas 1970-1971 - pagina 1

aó VSlV88 WEEKBLAD V A N DE CIVITAS ACADEMICA DER VRIJE U N I V E R S I T E I T

28 AUGUSTUS 1970 18e J A A R G A N G Nr. 1

INVUTASIE 70

De eerstejaars worden uitgenodigd deel te nemen aan het invutasieprogramma, dat in de periode van 14 tot 18 september gehouden wordt. De bedoeling van invutasie is een aantal vragen op te werpen betreffende de verhouding wetenschap/maatschappij en na te gaan in welke richting antwoorden gezocht zouden kunnen worden. Op de oriënteringsdag (31 augustus) zal het volledige programma uitgereikt worden. N.B. het invutasie-medicijnen-programma wordt van 1 tot 4 september gehouden.

IN MEMORIAM: POOR 00. H. SMITSKAMP Hoewel professor Smitskamp reeds enkele jaren lijdende was aan een ziekte, die het hem steeds moeilijker maakte zijn werk te verrichten, heeft toch niemand gedacht, dat zijn laatste college van voor de zomervakantie, zijn allerlaatste college zou zijn. Ook hij zelf niet, want hij heeff dat college besloten met de woorden: " T o t ziens na de vakantie". Op 5 augustus is hij overleden en twee dagen later is hij in stilte door zijn gezin ten grave gedragen. In Smitskamp is een historicus en een hoogleraar in een eigen signatuur heengegaan. Als historicus is hij gevormd door de beide eerste hoogleraren in de geschiedenis aan de V . U . , namelijk Van Schelven en Goslinga. Het mag als een bewijs van zijn brede vorming worden beschouwd, dat hij zijn beide leermeesters heeft opgevolgd. In 1947 werd Smitskamp benoemd in de vacature Van Schelven, waarmee hem de geschiedenis van de middeleeuwen en in de reformatietijd werd opgedragen.In 1956 verwisselde hij als opvolger van Goslinga deze leerstoel voor die van de geschiedenis van de nieuwe t i j d , terwijl hij toen ook belast werd met de historigraf ie. Smitskamp's voori iefde als historicus ging uit naar de gexhiedenis van godsdienstige- en geestelijke stromingen en de dragers ervan - naar stromingen en gestalten. Daaruit vloeide voort, zijn grote interesse voor onderscheiden facetten van de geschiedenis van het orthodox-protestantisme in Nederland. Ook in d i t opzicht was

hij in zekere zin de opvolger van zijn beide leermeesters. De eerste vrucht in deze gerichte belangstelling is zijn proefschrift over: " Groen van Prinsterer als historicus" , gevolgd door kleinere studies over Groen. In dit kader van stromingen en gestalten, horen ook thuis zijn studies op historiografisch gebied, een terrein waarop hij bijzon-; der graag werkte. Men mag wellicht zeggen, dat deze specialisatie behalve met zijn persoonlijke aanleg ook verband houdt met zijn verbondenheid aan de V . U . Smitskamp stond op het standpunt, dat de geschiedwetenschap ons inzicht in de historisch gegroeide situatie, waarin w i j ons bevinden, kan en behoort te verhelderen. Aan deze legitieme behoefte mag de ge-

schiedwetenschap niet voorbijgaan, wil zij althans haar verantwoordelijkheid tegenover de cultuurgemeenschap, waarin zij leeft, niet verzaken. Zo heeft Smitskamp zich gezet t o t o.a. bestudering van het protestantse erfgoed, ook ten behoeve van de daarop betrokken cultuurgemeenschap. Smitskamp was zich er ook van bewust, dat een historicus zomogelijk " i n opdracht van de t i j d " behoort te schrijven. Een bijzonder sprekende illustratie daarvan is zijn rectorale oratie over de voorgeschiedenis van de stichting der Vrije Universiteit. Behalve publicist is een hoogleraar ook docent. Smitskamp was een docent met bijzondere, eigen kwaliteiten, die ook samenhingen met de wijze waarop hij de geschiedenis, met haar stromingen en gestalten benaderde. Hij benaderde deze critisch, maar ook met begrip. Hij deed het op een milde wijze en met een sterk gevoel voor nuances. Daaruit resulteerde nagenoeg altijd een bezonnen oordeel, dat mede t o t stand kwam door een persoonlijke wijsheid. Zo heeft hij een volkomen eigen bijdrage geleverd in de historische vorming der studenten. Geschiedenisfilosofie was zijn vak niet. Hij had er ten diepste ook geen orgaan voor; hij bleef graag met beide benen op de grond, met daarbij altijd een open oog voor de talloze subjectieve en menselijke factoren in de geschiedenis, die zich bij geen enkel historisch onderzoek laten uitschakelen. Dit betekent echter geenszins, dat Smitskamp in het historisme verzeild raakte. Het probleem in de zin der geschiedenis boeide hem ook- het b l i j k t uit meer dan een studie, maar hij was zich ervan bewust dat dit niet vanuit de geschiedenis zelf komworden opgelost. Het is bijzonder te betreuren, dat Smitskamp zijn talenten al zo betrekkelijk vroeg niet meer volledig kon aanwenden. Hij was zich gedwongen zijn werkzaamheden steeds meer (vervolg op pag. 4 , I e kolom)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen