Ad Valvas 2006-2007 - pagina 165

AP VALVAS 16 NOVEMBER 2006

S T U D E N T E N

Oeps!

Top-3 foute sms'jes

Door de grond gaan Als Kamerlid een minister niet herkennen! Zo erg als blunderkoningin Gonny van Oudenallen maken de meeste studenten het niet. Maar ook zij staan soms gruwelijk voor schut. TEKST: FLOOR BAL ILLUSTRATIE: BEREND VONK

bleven staan en begonnen te lachen. Uiteindelijk gaf die jongen mijn schoen weer terug. Het was helemaal niet grappig, ik schaamde me heel erg. Dat rotjoch had geluk dat al zijn vrienden erbij waren. Ik kon hem wat aandoen."

De kijk-achter-je-blunder Eigenlijk moet je altijd even achter je kijken voordat je over iemand praat. Daar kwam eerstejaars rechten Sabrina El.Askandarany achter. "Samen met een vriendin was ik in

De seksblunder Een heel klassieke fout maakte Mark Fisscher (22), derdejaars bedrijfswetenschappen. "Ik lag met een scharrel in bed. Met mijn stomme hoofd zei ik de verkeerde naam tegen haar. Ze was het tweede meisje met wie ik in twee dagen in bed belandde en ik haalde ze door elkaar. Het werd meteen een stuk minder gezellig, maar ze bleef nog wel liggen. Ik probeerde eroverheen te praten door te zeggen dat ze me verkeerd verstaan moest hebben. Dat is geen langdurige relatie geworden."

De slapstickblunder Dat ze eens op hakken liep, kwam Julia Rijke (20), tweedejaars rechten, duur te staan. "Ik ben een sportief type, maar een paar weken terug had ik nieuwe schoenen met hoge hakken aan. Ik liep over het Damrak in Amsterdam toen ik met mijn hak tussen de klinkers bleef steken. Eerst had ik het niet in de gaten, ik liep nog een stukje op één schoen door. Ik draaide mij om en zag mijn schoen tussen de stenen zitten. Een jongen die dat zag, trok niijn schoen los en ging ermee vandoor. Ik tende achter hem aan, maar op één schoen loop je niet bepaald lekker. Mijn achtervolging duurde een paar minuten. Groepen toeristen

PAGINA 5

'Het waren de langste seconden van mijn leven ^ een winkelcentrum. Ik deed een stukje van een cabaretvoorstelling van Najib Amhali na. Mijn vriendin zei: 'kijk eens achter je'. Daar stond Najib Amhali dus. Het kwam echt niet in mij op dat hij daar zou staan, dus ik schrok erg. Hij vond het grappig en moest om mijn reactie lachen. "Het is niet erg hoor", zei hij. Maar ik werd helemaal rood en ik liep snel weg. Later kwam ik hem op een trouwfeest tegen, hij herkende me nog."

De dat-doet-pijn-blunder Haar poging om een oud vrouwtje te helpen, leverde Anne de Ritter (22), derdejaars rechten, een flinke blauwe plek op haar voet op. "Ik stond in een trein die bijna wegreed.

Op het perron stond een oud vrouwtje met een hondje die nog snel wilde instappen. Ik wilde behulpzaam zijn. In Amsterdam gaan de deuren van de tram weer open als je je voet ertussen steekt. Dat deed ik nu ook. Alleen werken treindeuren niet op dezelfde manier. Mijn voet kwam vast te zitten tussen de deuren. Er zit een rubberen band tussen, dus dat scheelde wel, het deed niet heel erg pijn. Maar ik stond niet lekker zo, met een been in de lucht. Een jongen ging de conducteur halen. "Wat ga je aan de vertragingen doen?" vroeg die. Voordat de deur open kurmen, moet de trein namelijk stilgezet worden. Pas dan kan een deur ontgrendeld worden, dus dat duurde even. Ik denk dat ik iets meer dan vijf minuten vast heb gezeten. Die conducteur bleek later toch wel aardig. Hij vroeg mijn adres, zodat de NS mij een bos bloemen voor de schrik kon sturen." Vierdejaars scheikunde Peter Spannring (21) raakte op eenzelfde manier gewond aan zijn oren. "Ik had in mijn eerste jaar ook colleges aan de UvA. Daar gingen we elke dag met de lift en dan zaten we altijd te kloten. Even je voet tussen de liftdeuren houden, zodat ze weer opengaan; dat soort dingen. Als grap hield ik mijn hoofd tussen de deuren. Helaas zitten de sensoren, die ervoor zorgen dat zo'n deur weer opengaat, op voethoogte. Mijn hoofd kwam dus klem te zitten. Het is niet zo dat de brandweer langs moest komen, ik zat maar een paar seconden vast. Maar het waren wel de langste seconden van mijn leven. Mijn vrienden lachten mij uit. Die drukten snel op de knoppen zodat de lift omhoog zou gaan. Gelukkig ging de deur weer open. Ik heb nog wel weken last van mijn oren gehad, die stalen liftdeuren komen best hard aan." Reageren? Mail naar: redactie@advalvas.vu.nl

1) "Een paar jaar geleden had ik net een maand een vriendinnetje. Intussen was ik al wel vreemdgegaan", vertelt Mark Fisscher (22), derdejaars bedrijfswetenschappen. "Dat andere meisje wilde ik sms'en. Helaas stuurde ik het bericht 'wanneer spreken we af? Leuk om te zoenen, maar ik vertel het niet aan mijn vriendin' aan mQn vriendin. Dat ging dus uit." 2) "In Australië had ik een Nederiandse jongen leren kennen", zegt Eva Wagenaar (24), eerstejaars geneeskunde. "Terug in Nederiand maakte ik het uit. Ik kreeg nog wel spullen terug van hem, maar die stuurde hij maar niet op. ik stuurde mijn vriendje een snis'je met: 'ik word gestoord van die gozer, hij laat me niet met rust. Maar ik moet hem toch te vriend houden.' Die stuurde ik dus per ongeluk naar die jongen in Australië, die meteen vroeg over wie ik het had. Toen heb ik maar iets over een fictieve stalker bedacht." 3) " I k had ruzie met een vriendin", vertelt Marieke Liebrecht (24), premaster pedagogiek. "Daar wilde ik met een andere vriendin over sms'en. In het bericht stond 'wat een trut'. Die stuurde ik per ongeluk naar de vriendin waar het over ging. Meteen kreeg ik een bericht terug: 'Nu weet ik hoe je erover denkt. Duidelijk.' Toen was het een tijdje over tussen ons."

'Maar ik ben de minister, eciit' De grootste blunder van het a^elopen jaar maakte Kameriid Gonny van Oudenallen. Ze vroeg in de Kamer om de aanwezigheid van de minister van Volksgezondheid omdat ze hem vragen wilde stellen. Kamervoondtter Frans Weisglas vertelde haar dat de minister er al was. Waarna Van Oudenallen de gedenkwaardige woorden "Ik verwachtte minister Hoogervorst" sprak. Hans Hoogervorst: "Maar dat ben ik, echt." Van Oudenallen geloofde hem niet meteen, ze bleef hem aanzien voor minister Joop Wijn. Die lijkt volgens haar erg op Hoogervorst. Van Ouden^'Sen wijt haar biisivii^r aan slechte ogen en een »'aajitekort

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen