Het volgende stuk is opgezonden

Het volgende stuk is opgezonden aan den Kerkeraad:

Aan den Eerwaarden Kerkeraad der

Ned. Herv. Gemeente te Leiden.

Weleerwaarde Heeren !

De ondergeteekenden, lidmaten der Ned. Herv. Gemeente alhier, gevoelen zich in hun conscientie gedrongen zich tot hunnen kerkeraad te wenden met het dringend verzoek, dat hij de Reformatie der kerk alhier ter hand neme. Zij doen dit verzoek met vrijmoedigheid, omdat zij weten, dat^reeds meer dan eenmaal krachtige stemmen uit dezen kerkeraad zijn opgegaan tegen|het goddeloos drijven eener Synode, die zonder blozen willekeur stelt in de plaats van Gods Woord. Zij hebben hier vooral het oog op het openlijk verzet van den kerkeraad tegen den eisch der Synode, om jongelieden, die bij het doen hunner belijdenis zelfs de hoofdwaarheden des Christendoms loochenen, toch'als lidmaten toe te laten. Wel is waar is het vertrouwen van velen in de gemeente, en ook van ondergeteekenden in den laatsten tijd, niet weinig geschokt ; zoowel door het optreden hunner leeraars tegen broeders, die( uit gehoorzaamheid aan Go^s Woord, gebroken hebben met een kerkverband, dat demoraliseerend werken moet op allen, die er onder behooren, als door het besluit, om ook nu weer de lidmaten die door moderne predikanten zijn aangenomen in te schrijven. Toch geven zij alle hoop nog niet op.

Door dat verzet tegen de Synode heeft toch de Leidsche kerkeraad getoond te erkennen, dat in zake de regeering der kerk eene Hoogere Macht dan die der Synode moet gehoorzaamd worden, en dat hij het revolutie acht, zooals men het tegenwoordig wil doen voorkomen, indien men weigert zich te gedragen naar alles, wat de Synode goedvindt te gelasten.

Wat hun vooral vrijmoedigheid geeft om met hun verzoek tot hunnen kerkeraad te komen is, dat', .bijna al de opzieners dezer gemeente een ernstig woord hebben gericht tot hunne leeraars om hun te bidden, niet als vervolgers op te treden en dat zij, wij meenen op één na, geweigerd hebben hunne stem te geven aan het voorstel om de moderne lidmaten in te schrijven.

Mag een kerkeraad, die zoo beslist zich vroeger heeft uitgesproken, voortgaan zich te stellen onder eene macht, die aan loochenaars van den Christus vrijheid geeft de belijdenis van die kerk te bestrijden, en die als vervolgster optreedt van hen, die zich aan onze heerlijke belijdenis, en mitsdien aan Gods Woord, wenschen te houden? Mag hij het dulden en het lijdelijk aanzien, dat de Majesteit van den Koning der gemeente nog langer gesmaad worde?

Dat zou in strijd zijn met de belofte zoo door Herders als Opzieners bij de bevestiging in hun ambt afgelegd. Zij verzoeken daarom met bescheidenheid, en zij spreken uit naam van velen in de gemeente, van hunnen kerkeraad te mogen vernemen, of hij bereid is pogingen aan te wenden om van dat ongoddelijk juk ontslagen te worden, dan wel of hij, in strijd met zijne roeping, zich denkt te blijven stellen Onder eene macht, die naar Gods Woord in de gemeente des Heeren niet geduld mag worden. Zij vragen dit omdat zij als geloovigen ook op hun eigen ambt hebben toe te zien, en omdat zij de Reformatie der kerk liever door den kerkeraad zagen ter hand genomen.

Den kerkeraad wijsheid van boven en de leiding des Heiligen Geestes toebiddende, teekenen zij

B. DEN HOUTER.

C. J. LEYH.

Lidmaten der gemeente.

Op dit schrijven is het volgende antwoord ontvangen:

Leiden, 4 Juni I887.

Waarde Broeders!

Bij dezen heb ik de eer u mede te deelen, dat uw schrijven, d.d. Mei, in den Kerkeraad is voorgelezen, doch dat de daarin vermelde vraag niet kon in behandeling genomen worden.

Met de bede dat de Heer u en de Gemeente vervuile met Zijnen Heiligen Geest, blijf ik

Uw dw. Dr., E. CBSAE SEGERS. Scriia des Kerkeraadi.

{De Hollander.)

AMERSFOORT. De heer J. de Roos, een der leiders van de Doleerenden alhier, heeft als lid van het Kiescollege bedankt,

— Indien de toevloed tot de godsdienstige samenkomsten der doleerenden alhier blijft, zooals die is, dan is van nu af het lokaal, waar zij vergaderen, veel te klein.

Niet alleen zijn alle plaatsen telkens al vroegtijdig bezet; maar Zondagmorgen stonden de hoo/ders zelfs op de straat' terwijl de deur van 't lokaal geopend was.

Zonder twijfel zijn niet allen, die daar komen, het doleeren op kerkelijk gebied toegedaan; maar als zeker kan toch worden aangenomen, dat de preekgaven van den voorganger, den heer Ds. Bouman, veel volks trekken.

— Woensdag werd te Amersfoort een Classicaal Convent gehouden van reeds bestaande en aanstaande doleerende gemeenten, teneinde punten te bespreken voor het Synodaal Convent, dat in deze maand gehouden zal worden. Toegang hadden alleen zij, die benoemd zijn tot afgevaardigden naar het Synodaal Convent.

Deze zijn in grooten getale uit alle omliggende plaatsen opgekomen.

Voor Amersfoort waren tegenwoordig de heeren De Roos en Staverman.

(^De Oranjevaan.)

Geschiedenis van de JCerk van Dordrecht.

Omtrent de inschrijving van de 64 moderne leden in de lidmatenboeken der gemeente, verzoekt men ons, ook naar aanleiding van het bericht dienaangaande in ons vorig nummer, het volgende op te nemen :

))De dag van inschrijving naderde. Hierover beslist echter niet de Kerkeraad, dit zij ter uwer informatie, maar de maandcommissie, die bestaat uit Praesis, Scriba en twee ouderlingen.

»Deze laatsten waren op tijd op hun post, maar Praesis en Scriba lieten op zich wachten. Eindelijk verschijnt Ds. Talma, omdat naar luid der berichten de praeses. Ds. van Hoogenhuijze (hetzij tot eere van ZEw. vermeld) geweigerd had zijn geweten met deze zaak te bezwaren.

»_Een der ouderlingen bleel weigerachtig; de andere weifelde. «We zullen er over stemmen", zegt Ds. T., en zie nu was de moeielijkheid op eens uit. Twee steinraen vóór de inschrijving en één stem tegen.

«Kunnen nu sommige ouderiingen zeggen dat] ze stoch gedaan hebben wat ze konden" en dat het »nu niet voor hun verantwoording is" ? Mogen vooral zij dat zeggen die nog in 't begin van dit jaar zeiden: »Nu gaan we recht door" en »nu staan we als leeuwen" ?

»In deze zaak juist moest het den ouderlingen nu toch duidelijk geworden zijn, dat al de schuld zit in de organisatie, die niet te verbeteren is, maar waarmee men moet breken.

«Helaas, de energie is er uit bij die mannen; de organisatie heeft hen in haar strikken verward. Want oi ze al zeggen, dat als zij er uitgaan zij dan zich voegen zullen bij de Chr. Ger. Kerk, dit beteekent niets, omdat ze zoomin het een als het ander doen; zij blijven. Zij hebben voor de reformatie van de Kerk geen oog en hart; en zoo worden al meer de karakters onder het Synodale juk bedorven en het geweten verkracht". (Maas-en Merwebode.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen