De komende Synodale vergadering der Kerken.

Voorheen hebben we ons vaak diep in den kerkdijken strijd gemengd, en ons veroorloofd over allerlei vraagstukken die op kerkelijk terrein waren op te lossen, terstond onze bescheiden meening te zeggen.

We mochten ontwaren, dat hierop eenige prijs werd gesteld, en misschien overschatten we de straallengte van onzen invloed niet, zoo we ons inbeelden dat ook de Heraut zijn aandeel had in den loop der kerkelijke gebeurtenissen na 1878.

Gelijk we echter reeds voor twee jaren te kennen gaven, wenschen wij voorshands aan den kerkelijken strijd in engeren zin geen deel meer te nemen, en zullen dan ook ditmaal de behandeling van de onderscheidene onderwerpen, die op de eerstvolgende Synode aan de orde komen, niet door advies helpen voorbereiden.

Wat ons hiertoe noopt is het feit, dat het geven van advies wel plicht is en nut kan hebben, zoolang de strijd met argumenten en op grond van beginselen gevoerd wordt, maar volkomen doelloos wordt en eer kwaad doet, zoodra blijkt, dat wat woelt niet de worsteling is van argument tegen argument, maar de gisting van antipathie en sympathie, de invloed van allerlei stemming en gezindheid, blinde zin en geblinddoekt vertrouwen of wantrouwen.

Dan toch is niet de helderheid van hoofd, maar de tocht van het hart aan het woord, en daartegen is elk betoog machteloos.

Zoodra ons daarom, na Dordt 1893, gebleken was, dat de gewichtige quaestie van de opleiding van Dienaren des Woords dat stadium was ingetreden, hebben we openlijk verklaard, voorshands van elke persoonlijke poging tot het oefenen van invloed op de kerkelijke beslissingen ten deze af te zien.

Er staat toch voor de toekomst onzer kerken, en we meenen te mogen zeggen, voor de toekomst van ons vaderland, te veel op het spel, dan dat we ons ten deze aan onvoorzichtigheid bezondigen willen.

In dit besluit nu zijn we, door wat sinds gebeurde, bevestigd.

Er is toch sedert dien tijd door zekere kringen, men mag zeggen, schier een jacht tegen ons geopend als tegen schadelijk wild in het woud.

Zooals het onder de Liberalisten heet: Le cléricalisme voila Fennenii, zoo heeft men in enkele dier kringen den kreet doen hooren: sDe man van de Heraut, ziedaar de verderver."

Nu hebben we dit zeer kalm opgevat, en terstond erkend, dat pr^utschheid op persoonlijk terrein niet te pas komt, dat ieder verplicht is te waken en te waarschuwen tegen wat hem ook in den liefsten broeder bedenkelijk schijnt, en dat de kerken te oordeelen hebben.

Er is dan ook, onzes bedunkens niets tegen, dat de eerstkomende Synode oordeele, of er achter zeker schapenvacht een wolf schuilt.

Integendeel, zulk een oordeel zouden we zelfs wenschen.

Maar ditzelfde had men onzes erachtens kunnen najagen op meer broederlijke wijze, met een ernst waar meer heilige teederheid in sprak, met een reuke des vredes, zonder de hittigheid van den jager, die het wild vervolgt.

Nu dit echter niet bij allenzoo zijn mocht, komt het ons niet alleen gewenscht en raadzaam, maar zelfs plichtmatig voor, om, als redactie van de Heraut, ons niet in de aangelegenheden van de komende Synode te mengen.

Die Synode moet geheel vrij blijven, en de mannenbroedcrs, die, van de instemming der meerderheid verzekerd, de voornaamste verantwoordelijkheid voor de te nemen besluiten zullen dragen, moeten niet onzerzijds bemoeilijkt worden door aan hen ongevallige adviezen.

Wij althans zullen eiken schijn vermijden, alsof we door de macht van ons blad op de samenstelling of de houding der komende Synode eenigen invloed poogden te oefenen.

Een Synode van kerken is geen poHtieke vergadering, waarin partijen om de overwinning kampen.

Voor ons schuilt de eenig duurzame kracht in den triomf der beginselen die uit Gods Woord, door onze vaderen in de bloeiperiode van hun geestelijk leven, onder de leiding des Heiligen Geestes zijn opgemaakt.

Die beginselen pogen we te dienen.

Naar die beginselen mogen de kerken over ons oordeelen, maar we wenschen dan ook onzerzijds alles te vermijden, waardoor het inzicht in die beginselen troebel zou kunnen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen