Recensiën.

T. Bos, Korte lijnen uit de Kerkgeschiedenis, getrokken door T. Bos, Groningen, Jan Haan. 1902.

Ds. T. Bos heeft een goed werk gedaan, met voor de „Gereformeerde jongelui, " gelijk hij het noemt, dit korte overzicht der kerkgeschiedenis in het licht te geven. Voor onze jongelingen op catechisatie en jongelingsvereeniging en voor onze a, s. onderwijzers, voorziet dit werk in een dringende behoefte. Het geeft, zooals dat in zulk een overzicht juist zoo noodig is, niet een aantal feiten uit de kerkgeschiedenis van meer of minder algemeen belang, in kleurlooze opeenvolging, maar het trekt vaste lijnen, het wijst aan de machtige geestesbewegingen, die in de historie der kerk een hoofdrol hebben gespeeld, het doet overal zien, waar de deformatie der kerk begint, welke motieven daartoe hebben geleid, en hoe God telkens weer zijn gedeformeerde kerk tot reformatie bracht. Al is de titel van dit werk minder gelukkig gekozen, en al is er hier en daar wel eens een drukfout blijven staan (mogen wij daaronder ook de vermelding rekenen op pag. 207, dat bij de ver eeniging der Chr. Geref. kerken en der Ned. Gcref. kerken bepaald werd, dat „voorloopig door de kerken aanvaard werd het verband met de Theologische faculteit der Vrije Uni siteit"? ) toch bevelen wij het gaarne aan. Dat de geschiedenis der Gereformeerde kerk in Nederland zulk een ruime plaats in dit overzicht inneemt, maakt het voor onze Gereformeerde jongelingen des te bruikbaarder.

K. WiELEMAKER, De ramp op Martinique. K. Ie Cointre. 1902.

Het is goed op de teekenen der tijden acht te geven. Ook in de schrikkelijke rampen op de West-Indische eilanden spreekt een stemme Gods tot ons hart. De heer Wielemaker, hoofd der Christelijke school te B^ggekerke, heeft naar aanleiding van de jongste vulcanische uitbarstingen, hier een kort overzicht gegeven van de bewoners en geschiedenis der West Indische eilanden, van de beteekenis der vulcanische werkingen in het algemeen, om dan ten slotte de ramp van St Pierre te beschrijven. Het werkje ademt een Christelijken geest en is boeiend geschreven.

GIJSBERTUS VoETius. Verhandeling over de zichtbare en georganiseerde kerk. Uit het Latijn vertaald 'door R. J. W. Rudolph en Dr. F. F. C. Fischer. Kampen, J. H. Kok. 1902.

Reeds jaren geleden hebben beide vertalers een deel van dezen gewichtigen arbeid in het licht gegeven, maar destijds (door welke oorza ken bleef voor het publiek verborgen) kwam er een kink in de kabel en de arbeid werd ge staakt. Het is ons een oorzaak van vreugde, dat thans deze arbeid weer is opgevat, en in keurigen vorm, met heldere letter, een van Voetius' belangrijkste traclaten over het kerkrecht, verdietscht voor ons ligt. Voetius is en blijft de groote canonicus, de man, die door God begenadigd is, om scherp belijnd het Gereformeerde kerkrecht te ontwikkelen. Al moge de scholastieke vorm voor ons wat vreemd zijn, al disputeert Voetius wat veel tegen de Paapsche misbruiken, die voor onzen tijd minder belangrijk zijn, er is na en naast Voetius nog niet één opgetreden, die zoo klaar en grondig de Gereformeerde beginselen van het kerkrecht ontwikkeld heeft. Zijn Politica Ecclestiastica is zonder evenknie. Het was daarom te meer te betreuren, dat dit standaardwerk voor zoo weinigen toe gankelijk was. De hooge prijs, dien men voor Voetius' werken te betalen heeft, en het moeilijke Latijn maakten, dat deze goudmijn voor verreweg de meeste predikanten gesloten bleef. Wij twijfelen dan ook niet, of deze vertaling, die zeer gelukkig is geslaagd, zal er niet weinig toe bijdragen, om Voetius weer in eere te brengen. Niet alleen predikanten, maar ook onze regeerouderlingen en meer ontwikkelde gemeenteleden zullen goed doen, met dit tractaat aan te schaffen en te bestudeeren. Moge spoedig na deze eersteling de vertahng van meerdere tractaten volgen, en zoo ons publiek allengs een compleeten Voetius in handen krijgen. Meerdere kennis van de Gereformeerde beginselen van kerkregeering, is ook voor onze Gereformeerde zoo kerken broodnoodig.

B. VAN SCHELVEN, „Sions zeer heerlijke dingen!' Toespraak ter voorbereiding tot het gebed, gehouden aan den vooravond van de opening der Generale Synode van „de Gereformeerde kerken in Nederland." A. Meijer, Arnhem, 1902.

H. HOEKSTRA, Ervaren in het verstand der tijden. Openingswoord bij den aanvang der Generale Synode, van de Geref. kerken in Nederland op 12 Aug. 1902, in de Oosterkerk te Arnhem. Kampen. J. H. Kok. 1902.

Beide gelegenheidstoespraken, maar die toch in ruimeren kring de aandacht verdienen. In onze Generale Synodes komen niet enkele ambtsdragers, maar alle kerken saam. En daarom is het goed, dat ook de kerken weten, met welk ernstig woord de handelingen der Synode zijn aangevangen. Bij alle verschil van gaven, blijkt uit beide toespraken, hoe ernstig de bede was, dat ook deze Synode de heerlijkheid van het Sion Gods zou doen uitkomen. Of de uitkomst aan deze bede beantwoord heeft, moge de historie beoordeeien.

H. HOEKSTRA, De Toekomst des Heeren. Dertien Leerredenen over de brieven aan de Thessalonicensen. Kampen J. H. Kok, 1902.

Dat ons Gereformeerde volk goede predicaliën met graagte lezen wil, blijkt uit het feit, dat Ds. Hoekstra nog steeds voortgaat ons op zijn preekenbundels te vergasten. Arnhem's leeraar schijnt daarbij steeds meer de oude Gereformeerde preekmethode te volgen, die niet hier en daar een tekst uitkoos, maar het Woord Gods in geregelde volgorde voor de gemeente uitlegde en toepaste. Wie deze preeken over - Ie beide Thessalonicenser brieven doorleest, zal gevoelen hoe juist door deze vervolgpreeken over een bepaald bijbelboek veel kan gezegd worden tot de gemeente, dat anders lichtelijk aanstoot geven zou of als minder geestelijk niet zou trekken. De rijkdom van Gods Woord voor alle toestanden van het geestelijk, kerkelijk en maatschappelijk leven treedt hier helder in het licht. En Ds. Hoekstra heeft een gave om te vermanen, die zelfs den afwijkenden broeder doet gevoelen, hoe waar het woord van den Psalmdichter is: De rechtvaardige sla mij, het zal weldadigheid zijn, en hij bestraffe mij, het zal olie des hoofds zijn, het zal mijn hoofd niet breken.

Dr. L. WAGENAAR, Walcheren in 1778. Middelburg. T. C. en W. Altorffer 1903. (Overgedrukt uit: Archief 1903, uitgegeven door het Zeeuwsch-Genootschap der wetenschappen.)

Dr. Wagenaar heeft er slag van, de geschiedenis aan te kleeden. Bij hem althans is ze geen dood stuk petrefact, maar een brok uit het volle menschelijke leven. De strijd in 1778 in Walcheren gestreden over de „nieuwe zangwijze'' der psalmen en de permissie door Vlissingen's magistraat aan de Roomschen geschonken, om een eigen kerkgebouw op te richten, wordt hier in boeienden trant verhaald. Wat schijnbaar slechts van locaal belang is, wordt 'nier een kenmerkend tafereel van hetgeen tegen het einde der 18 eeuw de harten bewoog, en levert aldus een niet onbelangrijke bijdrage voor de geschiedenis van dit overgangstijdvak, waarm regententrots en burgerzin, kerkelijk conservatisme en nieuwigheidszucht met elkander streden.

LUDWIG GANGHOFER, Het nieuwe Leven, Roman uit den Boerenkrijg der i6e eeuw bewerkt door J. H. Maronier. Uitgegeven door L. J. Veen, Amsterdam 1902.

De geschiedenis in romantischen vorm te geven heeft zijn voor-en nadeel. Waar de grens ligt tusschen waarheid en verdichting is voor den gewonen lezer moeilijk na te gaan. Toch heeft de historische roman geen geringe verdienste, wanneer de schrijver de kunst verstaat het verledene te laten herleven en ons den geest der tijden verstaan doet. Ongetwijfeld is dit het geval met Ludwig Ganghofer, die ons de motieven van den Boerenkrijg, welke in Luther's dagen Duitschland verteerde, wil leeren kennen. Het verhaal pakt. En de vertaling van den heer Maronier is uitstekend gelukt.

Het leven van Ch. H. Spurgeon door hem zelvenDeel IV. Rotterdam D. A. Daamen 1902.

Nu met dit 4e deel het leven van Spurgeon, saamgesteld door zijne weduwe uit xijn dagboek, aanteekeningen en brieven, is ten einde gebracht, vestigen wij nogmaals de aandacht op deze biographic. Spurgeon was een machtig prediker en een held des geloofs. Zijn leven van naderbij te leeren kennen, zooals hij opging in den dienst des Heeren en daarin biddend werkzaam was, is een genot en een beschaming tevens. De gedachtenis des rechtvaardigen zal tot zegen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen