Helpende handen - pagina 16

HET ONTSTAAN VAN HET VU-PLAN

14

I937

Toch was dit nog niet alles, want 's avonds tijdens de receptie van directeuren in Artis werden er nog enkele aanzienlijke giften aangeboden. De Van Coeverden Adriani Stichting, die de vu elk jaar reeds met een groot bedrag steunde, maakte bij monde van haar voorzitter, prof. mr. A. Anema, bekend een extra jubileumgift van ƒ25.000 beschikbaar te stellen. Namens de Gereformeerde Kerken deelde ds. W. Breukelaar vervolgens mee, dat in 600 gereformeerde kerken een jubileumcollecte voor de vu zou worden gehouden die, zo vertrouwde hij, wel niet ver beneden de ƒ25.000 van de Van Coeverden Adriani Stichting zou uitkomen. Het meeste opzien baarde echter de echtgenote van vu-curator mr. J. Verdam, mevrouw S. Verdam-Okma, die op de receptie het woord kreeg en daarmee ook de enige vrouw was die deze eer tijdens de lustrumbijeenkomsten ten deel zou vallen. Samen met twee vriendinnen, mevrouw G. E. J. H. Grosheide-Schut en mevrouw E. Sluis-van der Deure, had zij op eigen initiatiefin haar Amsterdamse kennissenkring geld voor de vu ingezameld. De opbrengst van deze aktie kwam zij nu als 'feestgave en dankoffer' van calvinistische vrouwen aanbieden omdat, zoals zij in haar korte speech opmerkte, 'de weldaden in de universiteit aan ons volk geschonken ook voor ons vrouwen van groote beteekenis zijn'. Mede namens de beide andere dames overhandigde mevrouw Verdam-Okma een gesloten enveloppe, die na opening een bedrag van ƒ 8 . 0 0 0 bleek te bevatten. Colijn nam de enveloppe als president-directeur in ontvangst en deelde mee dat het geld aan de bibliotheek van de vu ten goede zou komen. Als goed politicus greep hij meteen de gelegenheid aan om de kritiek te weerleggen, dat de vrouw in antirevolutionaire en gereformeerde kring een te bescheiden plaats innam. Er waren mensen die de antirevolutionairen' achterlij k' vonden, omdat zij hun vrouwen niet verkiesbaar wilden stellen voor gemeenteraden. Provinciale Staten en Kamer, zo merkte hij op, maar uit de aktie van de Amsterdamse dames bleek nu toch duidelijk, 'dat de AR vrouwen wel degelijk een emplooi weten te vinden en wel een zoodanige, dat zij dienen het grootsche ideaal, dat de Universiteit, die ook haar Hefde heeft, nastreeft'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen