Geen duimbreed?! - pagina 189
De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting
R U T G E R S ALS
VERZETSMAN
na de oorlog diepgaande politieke hervormingen door te voeren, zoals de groepen rond Vrij Nederland, Het Parool en De Waarheid voorstonden. De groep Albrecht zou zich belasten met het overbrengen van een delegatie, waartoe ook Rutgers behoorde, met rapporten voor de regering. Rutgers die toen al twee perioden van gevangenschap achter de rug had, was op dat moment 6 6 jaar oud en niet al te best van gezondheid. Toch besloot hij mee te gaan op de gevaarlijke tocht, wetend dat twee pogingen van de groep Albrecht om een overtocht naar Engeland te organiseren in het begin van dat jaar op een mislukking waren uitgelopen. En het werd ook nu weer een jammerlijke mislukking, die Rutgers als enige het leven zou kosten. Eén van de vier reisgenoten van Rutgers, de Leidse indoloog prof. dr. C. G. M. Baas Becking, die bij zo'n tocht al eens eerder door de Duitsers was gevangengenomen, heeft een verslag van de reis gemaakt. 2 4 Het groepje vertrok onder leiding van Th. J. A. M. van Lier, die tot de leiding behoorde van de groep Albrecht, op de avond van 26 april 1 9 4 4 vanuit Middelharnis met een motorboot. Zij hadden allerlei papieren aan boord voor de Londense regering, waaronder ook gegevens over de landelijke knokploegen van Johannes Post. Johannes Post had voor het vertrek - hij had zelf eerst ook mee zullen gaan - zijn grote bewondering tegenover Rutgers uitgesproken, dat een geleerde als hij aan zo'n gevaarlijk waagstuk mee wilde doen. Maar Rutgers had op vrij scherpe toon die woorden van waardering weggewuifd, want met dat soort van bewonderende praatjes had men destijds ook Abraham Kuyper verpest! Het was een typerende uitlating voor de naar buiten nuchter overkomende, maar van binnen diep bewogen mens die Rutgers was. Op de reis zelf gedroeg hij zich zelfs uiterst jolig en opgewekt. Toen zij onderweg door de Duitse kustwacht beschoten werden, prees Rutgers opgetogen dat prachtige vuurwerk. Inmiddels had het bootje toen al de nodige averij opgelopen. Een brandje, veroorzaakt door de uitlaat, moest worden geblust, door een lek spoot het water naar binnen. Tot overmaat van ramp sloeg na een nacht varen de motor af. Drie dagen lang dreef het scheepje stuurloos rond, waarbij zij weer dicht onder de Nederlandse kust kwamen voor Schouwen-Duiveland. Van hieruit werden zij opnieuw beschoten, waarop zij besloten zich over te geven door met een witte vlag te zwaaien. Op de middag van 29 april werden zij door de Duitsers opgepikt
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's