Geen duimbreed?! - pagina 249

EPILOOG

van de bezetters te beschermen, om zo de boel draaiende te houden, waarmee zij het illegale verzet een grote dienst bewezen. Ook Nauta, tussen Rutgers en Oranje in de derde 'oorlogsrector', gedroeg zich, toen het er op aankwam in het voorjaar van 1943 bij de worsteling met Van Dam en het Duitse gezag, moedig en principieel. Veel voorzichtiger manoeuvreerden P.A. Diepenhorst, R.H.Woltjer, F.W. Grosheide en J. Wille. Van een pro-Duitse houding is bij hen geen sprake, maar al evenmin van een uitgesproken verzetshouding. Zij kunnen in ieder geval voor het eerste jaar van de bezetting tot de typische aanpassers gerekend worden. Van Schelven was de enige vu-hoogleraar die openlijk voor het fascisme koos. Toch werd hij nu juist geen lid van de NSB, de meest consequente collaborateurspartij, maar van Nationaal Front, dat uiteindelijk eind 1941 door de Duitsers verboden werd. H. H. Kuyper en Hepp waren geen ideologische collaborateurs, maar schreven toch ten gunste van de bezettende overheid. Met betrekking tot Hepp kan daarbij worden aangetekend, dat hij zich halverwege de oorlog steeds meer in een zelf gekozen isolement terugtrok, in een soort van 'innere Emigration'. Wellicht verklaart dat het toch wel opvallende feit, dat er tegen hem vanwege het vu-bestuur of op aandrang van de studenten na de bevrijding geen zuiveringsmaatregelen zijn getroffen. Onder de curatoren, die zich als college meestal vierkant tegenover het Duitsgezinde departement opstelden, nam alleen Van Es een aan de bezetter tegemoetkomende houding aan. De directeuren gaven de hele oorlog door niet toe aan de eisen van het bezettingsregime, waarbij met name Bijleveld, Van Dijk, Schouten en Terpstra met ere genoemd kunnen worden. Colijn bezoedelde zijn blazoen met zijn fatale brochure uit het begin van de oorlog, maar zou zich verder niet pro-Duits opstellen. Begin februari 1941 trad hij af als politiek hoofdredacteur van De Standaard, omdat de NSB-er Max Blokzijl tot toezichthouder op de redactie was benoemd. Na de oorlog zou deze schepping van Abraham Kuyper moeten verdwijnen en vervangen worden door het verzetsblad Trouw, waaraan zoveel vu-mensen hadden meegewerkt. Concluderend kan vastgesteld worden, dat de vu als universitaire gemeenschap in zijn totaliteit zich principieel afwijzend tegenover de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen