Bijzondere chemie?! - pagina 38

H ET C O N F L I C T T U S S E N

KUYPER

EN

DE S A V O R N I N

LOHMAN

per en Rutgers zouden 35 leden hun bezwaren tegen het onderwijs van De Savornin Lohman inbrengen. Deze plannen leidden tot een zeer grote opkomst. Nietsvermoedende leden zoals Hovy en De Savornin Lohman werden hierdoor verrast. De Savornin Lohman voelde zich diep gegriefd door de beschuldigingen die aan zijn adres geuit werden en stemde na een beheerst protest in met de instelling van een onderzoekscommissie. Door deze zaak via de ledenvergadering te spelen, voorkwamen Kuyper en Rutgers dat de lange weg langs een interne commissie van de Vrije Universiteit, en langs curatoren en directeuren afgelegd moest worden. De Savornin Lohman vond het zeer onjuist dat de curatoren als 'hoeders van de grondslag' gepasseerd waren en later zelf geen actie ondernamen. De enquêtecommissie-Bavinck, met daarin één jurist en voornamelijk theologen, kwam tot de conclusie dat 'op het standpunt van Prof. Jhr. Mr. A. F. de Savornin Lohman de Gereformeerde beginselen naar den eisch van art. 2 der Statuten als grondslag van zijn onderwijs niet tot hun recht komen.' 22 De Savornin Lohman moest gaan. Uit onvrede met de hele gang van zaken legden ook president-directeur Hovy en curator Van Beeck Calkoen hun functie neer. De Savornin Lohman junior had zijn functie al eerder neergelegd. De Savornin Lohman wachtte met zijn ontslagaanvraag tot hij aan de directeuren en curatoren een standpunt had ontlokt. Hij vroeg aan welk artikel van de statuten of van de instructie voor curatoren het recht ontleend werd een hoogleraar een methode van onderwijs voor te schrijven. De curatoren gaven een ontwijkend antwoord waaruit bleek dat er op hem juridisch niets was aan te merken. In september 1896 vroeg en kreeg De Savornin Lohman eervol ontslag en publiceerde hij de correspondentie met de curatoren en de directeuren. Hij concludeerde: 'Had ik de zaak voor den wereldlijken rechter willen brengen, dan zou, geloof ik, de vraag aan welke zijde contractsbreuk bestaat niet in mijn nadeel zijn beslist'.23 Het conflict-De Savornin Lohman had gevolgen voor de Vrije Universiteit en de Vereniging. Er kwamen nauwelijks meer studenten uit aristocratische kringen naar de Vrije Universiteit en een aantal leden en een aantal begunstigers haakten af. Het probleem van de personele bezetting werd door het vertrek van beide De Savornin Lohmans nog groter: na het conflict telde de Vrije Universiteit nog maar vijf hoogleraren voor drie faculteiten: Kuyper, Rutgers, Geesink, Woltjer en Fabius.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen