Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 91

acties en idealisme

90

len soms de gehele eerste en zelfs ook de tweede pagina25. De academische gemeenschap wordt er wel degelijk bij bepaald, ook door de brochure van het actiecomité die op grote schaal wordt verspreid. Het is een boekje met informatie over de stand van de financiële actie en over het project in Pakistan, zoals ontleend aan brieven van Born en Thomas. De brochure noemt niet alleen het Murray College, maar ook enige christelijke universiteiten in Indonesië als mogelijke actiedoelen. Verder bevat het boekje informatie van de Studenten Zendingscommissie van de Nederlandse Zendingsraad, en een lijst van interessante tijdschriften. Nu de actie op de vu een succes blijkt te zijn, gaan ook andere universiteiten belangstelling tonen. In juni 1964 wordt een conferentie gehouden met vertegenwoordigers van andere universiteiten. Daar wordt besloten tot verdergaand overleg om ook in andere plaatsen te komen tot een actie zoals die op de vu. Het jaar daarop organiseert het actiecomité met het lustrumvierende Corps een markt op het Raamplein aan de Marnixstraat. Met boekenkramen, loterijen, draaiorgels en een Pakistaans gastmaal. In een eerder nummer van Ad Valvas kondigt Ad Voorbij het gebeuren als volgt aan: ‘Onschuldige Amsterdammers zullen daar met verbijstering de dogmatiekdictaten van prof. K. Schilder doorbladeren, die vreedzaam liggen uitgestald tussen Vestdijks Puriteinen en piraten en Een handleiding voor de radioliefhebber. Een corpslid zal zijn lustrumdame laten vereeuwigen door een portrettekenaar, onderwijl met een verstolen gebaar voor één piek prof. Drogendijks Man en vrouw (verouderde druk) tot zijn eigendom makend. Naast Godfried Bomans en andere gerenommeerde grappenmakers zult u ook hoogleraren en medewerkers als standwerkers zien optreden.’26 Een verslag van het evenement, van de hand van Arnoldien van Berge, eindigt met: Twee oren om te horen Twee ogen om te zien Twee handen in het lege En verre vingers tien.

Later zegt Arnoldien – lid van het actiecomité: “In die tijd werd je als studente geacht een presentatie af te sluiten met een beetje poëzie. Dit gedicht van Paul van Ostaijen koos ik vermoedelijk vanwege de verre vingers tien aan het eind.”27

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 90

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen