GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 224

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 224

[Deel 1]

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

'N

FYN

MISTIEKE

EENHEIDSBAND

kwart eeuw en had in en na zijn studietijd in Nederland contact met hem onderhouden. 14 Van Gelderen mocht gaan van directeuren, op voorwaarde dat het Zuid-Afrikaanse Bijbelgenootschap zijn reis, verblijf en salaris gedurende de tijd van zijn verlof betaalde. Van Gelderen ontmoette tijdens zijn verblijf natuurlijk een aantal oudleerlingen, vrij veel in ZuidAfrika gevestigde Nederlanders en tal van Afrikaners. Na aankomst in Kaapstad lunchte hij met premier Hertzog, de ministers D. F. Malan en P. G. W. Grobler en enkele parlementsleden (onder wie vu-promotus N. J. van der Merwe); ook ontmoette hij de weduwe van president Steyn. Na een weekje verkaste hij naar Stellenbosch, waar hij te gast was bij prof. E. E. van Rooyen, oud-leerling en medelid van het gezelschap van bijbelvertalers. Begin mei arriveerde hij te Potchefstroom, waar hij eerst een paar dagen logeerde bij collega J. A. du Plessis 15 en vervolgens bij Du Toit, op diens plaas, vijftien mijl buiten Potchefstroom, waar die 'als een Afrikaansche Luther zich wijdt aan het werk der bijbelvertaling'. 16 Een goede gelegenheid om elkaar nader te leren kennen. 'Mijn gastheer is een veel fijner geest dan Van Rooyen, die wel een beste trouwe kerel is, maar een eenigszins taaie broeder', liet hij zijn vrouw weten. 17 Van Gelderen was een consciëntieus werker en nam zijn rol als adviseur zeer serieus, maar soms waren er uitstapjes en ontmoetingen; ook ging hij regelmatig uitpreken, in Gereformeerde zowel als Nederduits Gereformeerde gemeenten. Het is duidelijk, dat hij zich thuis voelde onder de Afrikaners, en het Afrikaans leerde waarderen, zoals reeds vermeld. Van Gelderen had zich ook voorbereid op de kennismaking met het andere Zuid-Afrika: de inwoners die toen Kleurlingen en Naturellen genoemd werden. Natuurlijk bestudeerde hij het hoofdstuk over 'Het naturellenvraagstuk' in de Reisherinneringen van zijn collega H.H. Kuyper. Met dat hoofdstuk had Kuyper zijn lezers gepoogd 'een beteren kijk te geven op de moeilijkheden, waarvoor de Boeren in ZuidAfrika staan'. 18 Want die moeilijkheden zijn niet gelijk te stellen met die van de Nederlanders in de Oostindische koloniën. Zij hebben te maken met 'Kaffers, Hottentotten en Bosjesmannen, die wilden zijn en op de trap der menschheid zeer laag staan. Met abstracte begrippen van "menschenrechten" komt men bij zulk een probleem niet verder', aldus Kuyper. 19 Om hen aandeel in de regering te geven en allengs gelijke rechten toekennen met de Europeanen 'zou een dwaas-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 224

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's