Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 145

herinneringen aan de tijd op het paedologisch instituut

144

had ze een sterke band. Jacqueline was ontroostbaar nu weer een geliefde overleed. Op een nieuwe school ging het even beter. Daar had ze het goed naar haar zin, maar was ze wel veel op pad met jongens met wie ze ‘jongensachtige’ activiteiten ondernam. In de vierde klas van die school liep het weer mis. Ze kwam in botsing met de nieuwe leerkacht en ze moest van school af ‘want ik was zo langzamerhand een buitengewoon moeilijk kind geworden’. Geen enkele school wilde haar nog hebben. Een lom-school liet haar niet toe vanwege een te hoog iq. Haar moeder nam contact op met het pi, dat in haar ogen goed bekend stond en bovendien nog redelijk in de buurt was. Daar volgde uitgebreid testen door mevrouw Kwant. Deze kwam met enkele verklaringen voor haar problemen. Door het hoge iq verveelde Jacqueline zich op school en ging ze dingen doen die niet te tolereren waren. Daarnaast had Jacqueline een emotioneel probleem: ‘Een ander deel was dat ik mij bedrogen voelde door de volwassenen die in en uit mijn leven gingen, die ik verloor, zonder dat ik daar ook maar iets aan kon doen.’ Bovendien had haar voorgeschiedenis laten zien dat ze moeite had met het aanvaarden van leiding van volwassenen. Deze resultaten uit het onderzoek vormden voldoende indicatie voor opname en in maart 1976 brachten haar moeder, stiefvader en zusje Jacqueline naar het pi. Zij waardeerde het dat haar moeder er zoveel geld voor overhad, en kreeg er een redelijk goede tijd. Niettemin had ze veel last van heimwee: ‘... vooral als ik terugkwam van een bezoek aan mijn moeder was ik ontroostbaar. Eenmaal in de drie weken mocht ik naar huis, terwijl sommige anderen wel eenmaal per week naar huis mochten; ik was wat dat betreft best wel jaloers op hen. In de eerste zes weken mocht ik niet naar huis en heb ik twee keer familiebezoek gekregen. Kortom, mijn heimwee was buitengewoon sterk en daardoor heb ik regelmatig uren lang liggen huilen.’ Astrid (geboren in 1974) Astrid is de jongste in een gezin met twee kinderen. Met haar oudere broer scheelt ze ruim zes jaar. Haar ouders gingen scheiden toen ze zeven maanden oud was. De kinderen bleven bij de vader. Deze hertrouwde na twee jaar en de stiefmoeder bracht ook twee kinderen mee. Astrid kon het slecht met haar vinden ‘en dat is wat mij betreft ook nooit goed gekomen’. Toen ze drie was kreeg Astrid eetproblemen en een groeistoornis. Bovendien had ze thuis grote aanpassingspro-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 144 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen