Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 145

‘stoute jongen’

144

als tijdens vakgroepvergaderingen. ‘En,’ voegde Godschalk eraan toe, ‘van het onderzoek dat ze geacht worden te verrichten komt toch wel verdacht weinig naar buiten.’13 Dit laatste was een jaar eerder tevens de teneur geweest van het rapport dat de commissie-Verkenning sociaal onderzoek aan de ministers van wetenschapsbeleid en sociale zaken had aangeboden. De commissie, die onder leiding stond van de Nijmeegse hoogleraar Andries Hoogerwerf, voormalig lector politicologie aan de vu, schetste een somber beeld van de stand van het sociaal-wetenschappelijk onderzoek. Onwil was volgens de commissie niet op grote schaal aan de orde, veeleer onmacht. De groei van het personeel was de achterliggende jaren achtergebleven bij de massale toeloop van studenten; onderwijs was veel tijd gaan opslokken, bestuur en beheer niet minder, zodat onderzoek het kind van de rekening was geworden. Maar toch moesten de (sub)faculteiten volgens de commissie-Hoogerwerf de hand ook in eigen boezem steken, omdat onderzoeksprojecten niet zelden werden ondermijnd door ongezonde wedijver over competenties en methodieken. Voorts was het personeelsbeleid te weinig gericht op het binnenhalen van gekwalificeerde onderzoekers en het afvloeien van onbekwamen.14

‘stoute jongen’ Personeelsbeleid kon ook door politieke strijd worden gefrustreerd. Vier jaar lang had de benoemingsprocedure voor een lector internationale betrekkingen aan de subfaculteit politicologie van de vu al geduurd toen staf en studenten het in september 1976 ten slotte eens waren geworden over de benoeming van Justus van der Kroef, een Amerikaan van Nederlandse komaf, docerend aan de universiteit van Bridgeport in Connecticut. Een lijdensweg, die in het voorjaar van 1976 definitief leek te zijn doodgelopen toen de benoemingscommissie in het verhitte goed-foutdebat over de cpn en De Waarheid verzeild was geraakt, was ten einde. In januari 1977 werd Van der Kroef als lector internationale betrekkingen benoemd; dossier gesloten, dacht iedereen – eindelijk.15 Twee maanden later, begin maart 1977, ontving Rudolf Jurrjens, voorzitter van de vakgroep internationale betrekkingen, vanuit de Ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen