GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Structuur en energie in de organische chemie - pagina 6

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Structuur en energie in de organische chemie - pagina 6

Rede gehouden bij de aanvaarding van het hoogleeraars-ambt in de faculteit der wis- en natuurkunde aan de Vrije Universiteit te Amsterdam

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

atomistiek gebruikt als grondstof voor het ontwikkelen van de kinetische moleculairtheorie —, binnen haar muren was eveneens plaats voor de thermodynamica, die zich voor haar betrekkingen tusschen energie en materie van geen bepaald structuurbeeld dier materie behoeft te bedienen. De kinetische moleculairtheorie gaf niet alleen nieuwen inhoud aan sommige thermo-dynamische abstracties, maar tevens belichtte zij duidelijk het karakter dezer wetenschap, als uitsluitend betrekking hebbend op systemen van verzameleenheden, dus van, uit zeer vele moleculen opgebouwde stoffen. Vandaar dan ook dat sommige harer begrippen, — denk slechts aan temperatuur en druk —, hun beteekenis verliezen, indien zij toegepast worden op enkelvoudige materie-eenheden, b.v. op een enkel molecule. W e l gaf de leer der aggregaatstoestanden inzicht in den bewegingstoestand der moleculen ten opzichte van elkaar, doch evenmin als de later ook op thermodynamische overwegingen berustende phasenleer, was zij in staat eenig licht te verspreiden over de inwendige structuur van die kleinste zelfstandige materieeenheden, van de moleculen. Het was de klassieke natuurkunde niet gegeven zelfstandig een algemeene structuurleer te ontwerpen, daartoe was zij in haar diepste wezen nog te veel gehecht aan het aloude: „Natura non facit saltum". Veeleer waren haar pogingen er eertijds, volkomen terecht, op gericht, de door de chemici onderstelde discontinuïteit in de materie te doen opgaan in schijnbare continuïteit. Aldus bleef het structuurprobleem, binnen het molecule besloten, tot voor kort geheel voor de chemici gereserveerd. Zij trachtten zich van die structuur een ruimtelijk beeld te vormen, niet zoozeer van de atomen zelf, als wel van de wijze van samenvoeging van die atomen tot de eerste grootere verzamel-eenheden, de moleculen, — een beeld met uitsluitend en alleen die kenmerken, welke noodzakelijk waren om de binnen den kring van het onderzoek vallende eigenschappen in onderlingen samenhang te kunnen brengen. Dientengevolge bestond de kern van dit op uitsluitend materieele discontinuïteit gebaseerde beeld, hetzij het een goed gedefinieerd molecule, o f wel een volledig structuurelement, een kristalcel dus, betrof, tenslotte alleen uit een

6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 1929

Inaugurele redes | 34 Pagina's

Structuur en energie in de organische chemie - pagina 6

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 1929

Inaugurele redes | 34 Pagina's