Negentiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 26

xxir Het eerste is de inhuldiging onzer geëerbiedigde koningin in de^ Septembermaand. In de blijdschap van het Oranje minnend Nederlanddeelde toen ook officieel onze Vereeniging toen zij, vertegenwoordigd in haar vijftal directeuren, deze onvergetelijke plechtigheid in de Meuwe kerk te Amsterdam bijwoonde. Het tweede is de reize van den hoogleeraar Dr. A. Kuyper naar Amerika. Gaat het verleenen van een buitenlandsch verlof aan een hoogleeraar bij elke Universiteit niet zonder offers gepaard, des te zwaarder zullen die offers zijn, naarmate.het onderwijzend personeel in aantal geringer is. Toch meenden directeuren deze aanvrage omverlof niet te mogen weigeren. Maakte de aanbieding van het eeredoctoraat in de rechtswetenschap aan Z.H.Gel. door de Universiteit van Princetown — een eere waarin ook onze Universiteit zelve deelde — zijn tegenwoordigheid aldaar noodzakelijk, directeuren zagen met den hoogleeraar het hoog belang in om aan dat. verblijf tevens een poging te verbinden tot versterking van, tot propaganda voor de beginselen van het Calvinisme onder onze stamverwanten, onder heel het volk der nieuwe wereld. Zeker zou het verblijf daardoor langduriger worden, doch waar onze Vereeniging ook onder andere omstandigheden getoond had, waar het de beginselen geldt geen offers te zwaar te rekenen, meenden directeuren ook hier een zelfde gedragslijn te moeten volgen. Vergissen we ons zoo wij constateeren, dat deze „veroveringstocht" voor onze beginselen, zooals prof. Rutgers deze reis van zijn ambtgenoot betitelde, gelukt is in meerdere mate dan aanvankelijk de stoutste verwachtingen deden vermoeden? Immers behalve de propaganda voor het beginsel, werd ook onze Universiteit in verre landen met eere bekend, door de waardeering die allerwege haren vertegenwoordiger ten deel viel op zijn triomftocht. Ja meer nog, ook buiten den kring onzer geestverwanten^ zoo hier als in Amerika, wordt erkend dat Dr. A. Kuyper de waardeering in den vreemde onzer Nederlandsche nationaliteit wist teversterken. Hem zij, ook in dit jaarverslag, daarvoor erkenning en. hulde toegebracht. Kortzichtigheid alleen, die slechts met dadelijke, voor de hand liggende .belangen rekent, had hier anders kunnen handelen. Met vreugde mogen wij dan ook constateeren, dat dit gerekte verblijf,, door des hoogleeraars terugkeer nog vóór het einde des jaars, zijn arbeid aan de Universiteit voor niet meer dan een drietal maanden onderbroken heeft. Voor het overige is dit jaar alles bij het oude gebleven. Toch zaten wij daarom niet stil. De arbeid onzer leden en begunstigers, onzer correspondenten en agenten, de arbeid van directeuren en hun ijverigen amanuensis ten dienste onzer Universiteit werd geregeld voortgezet. Dat deze arbeid zich niet bepaalde tot het terrein van het eigen vaderland, blijkt ook uit de vermeerdering van het aantal leden in het buitenland gewonnen. Dank zij de krachtige medewerking van.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen