Jaarboek 1927 - pagina 106

112 zijn een dubbel laboratorium voor de biologie, zoomede een laboratorium voor de anatomie en voor de pathologie. Voor de physiologie en de psychiatrie ibehoeven geen bijzondere materieele voorzieningen te worden getroffen. De aan dit denkbeeld verbonden kosten acht de Commissie te hoog, om verwezenlijking, ervan reeds vóór 1930 in uitzicht te kunnen stellen, en zij meent dan ook, dat men aanvankelijk niet verder moet gaan dan het ondervdjs in de physiologie, de psychiatrie en de algemeene pathologie. Wanneer later de middelen uitbreiding toelaten, dan zal die in elk geval op zóó danige wijze moeten geschieden, dat steeds voor oogen wordt gehouden, dat men in 1955 ook de vijfde faculteit moet hebben. De kosten van dit aldus beperkte plan voor de medische faculteit zouden, afgezien van den bouw van het laboratorium voor de pathologie — waarvan de kosten uit de bijzondere kapitaalinzameling gekweten zouden moeten worden — neerkomen in een ronde som op ƒ 70.000.—, waarbij intusschen in mindering te brengen is een bijdrage van de Van Goeverden Adrianistiohting van ƒ 30.000.— en een Rijkssubsidie van ƒ 14.000.—, zoodat er aan nieuw geld ƒ 26.000.— zou moeten worden opgebracht; of, wanneer men hier een bedrag voor onvoorzien neemt van ƒ 9.000.—, in een rond cijfer ƒ 35.000.—. Bij dit plan bleef nu de vraag te beantwoorden, op welke wijze langs indirecten weg voor de Vrije Universiteit een examineerende bevoegdheid ware te verkrijgen. De aange'p^ezen weg hiervoor zou zijn het vestigen van bijzondere leerstoelen bij een Openbare Universiteit. Het meest aangewezen hiervoor zou zijn de Amsterdamsche- Universiteit, daar de Vrije Universiteit nu eenmaal te Amsterdam is gevestigd en de Gemeente Universiteit ook kent het instituut der bijzondere leerstoelen. Het instituut der bijzondere leerstoelen wordt in de Hooger-onderwijswet alleen geregeld voor de Rijksuniversiteiten en Hoogescholen en behandeld in Hoofdstuk IV. De art. 170 tot en met 180 zijn meer speciaal van belang. Artikel 170 H.O.-wet regelt de benoeming der bijzondere hoogleeraren, terwijl art. 179 1.1. dezer Wet bepaalt: „Met goedvinden van de faculteit of afdeeling mogen zij bij de examens in de door hen onderwezen vakken examineeren. De te dezen opzichte vast te stellen regeling wordt aan de goedkeuring van curatoren onderworpen". Met deze regeling zou door de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeexden grondslag geen genoegen genomen kunnen worden. Het kernpunt in deze aangelegenheid ligt toCh in de verzekering van het recht van de door de Vereeniging voor Hooger Onderwijs benoemde hoogleeraren om hun eigen leerlingen te examineeren. De Hoogleeraar der Vrije Universiteit zou, benoemd tot bijzonder Hoogleeraar aan de Gemeente Universiteit, zitting moeten hebben in senaat en faculteit en het recht moeten hebben om in zijn vak te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen