Jaarboek 1936 - pagina 66

64 is hij een rusteloos zoeker gebleven. Nimmer was hij voldaan over eigen arbeid; steeds voelde hij zijn tekorten. Hij was voor zicb en voor hen, die met hem werkten, niet gemakkelijk. Maar dat kwam voort uit zijn streven, om boven den sleur van gemoedelijkheid en quasi-wetenschappelijkheid uit te komen. In vele van zijn publicaties treft ons het moeizame pogen te komen tot een synthese tusschen wereldbeschouwing en wetenschap, een denken en zoeken dat, — in aanmerking genomen den tijd, waarin hij zijn wetenschappelijken arbeid begon, — zonder twijfel getuigt van originaliteit en breedheid van blik. Door zijn strenge critiek op anderen en op zich zelf isoleerde Bouman zich dikwijls méér, dan met zijn persoonlijken aanleg overeenkwam. Zoo had hij naast deze vaak felle critiek een sterke behoefte aan een hem genegen millieu. In dit licht moeten wij ook zien zijn verlangen, om, toen hij meende, dat zijn weg van ons voerde en hij geroepen was, om het Hoogleeraarschap in Utrecht te aanvaarden, bij ons te blijven. Pas, wanneer Bouman niet behoefde te strijden, in het hem eigene millieu, zag men hem in zijn volle kracht. Zoo zagen de jongeren hem zelden; zoo kende de wereld hem niet. Maar zij, die met hem meer dan een kwart-eeuw hebben gearbeid aan de wetenschap naar Calvinistisch beginsel, weten, welk een markante persoonlijkheid en bijzondere gestemdheid wij in hem hebben verloren. L. Bouman werd, nog staande in de volle kracht van zijn leven, van ons genomen, hoewel hij den leeftijd der sterken nog niet had bereikt. De wetenschap, dat het GOD was, die dezen actieven geest, voortdurend worstelend om meer inzicht, tot Zich nam, is onze troost, ook al zullen wij in velerlei opzicht zijn persoon en arbeid missen. L. VAN DER HORST.

§ 15.

Lotgevallen der Universiteit.

Rede van Prof. Dr. J. Wille, gehouden ter overdracht van het Rectoraat der Vrije Universiteit aan Prof. Dr. L. van der Horst op Woensdag 18 September 1935

Mijne Heeren Directeuren, Curatoren en Hoogleeraren: Dames en Heeren Studenten; en voorts gij alten, die door Uwe aanwezigheid bij deze openbare Senaatsvergadering blijk geeft van Uwe belangstelling in onze Vrije Universiteit; Zeer geachte en zeer gewenschte toehoorders! Van Aristophanes af, die den al te diepzinnigen Socrates den volke vertoonde, op een zwevend toestel turend in de ijle verte omhoog,.—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen