Jaarboek 1972-1973 - pagina 35

Verkeerd zou het wezen onderwijs en onderzoek van elkaar los te maken en de zich niet met de gevorderden inlatende docenten min of meer droog te leggen, zij het dat deze eenheid van onderwijs en onderzoek minder star kan worden bepleit dan in de regel geschiedt. Harde noodzaak wordt het met krachten en middelen te woekeren, selectiemethoden te verfijnen, en vormen van kennisoverdracht, al heeft deze haar betrekkelijk enge begrenzing, te verbeteren. Ook in de kwistig met audiovisuele leermiddelen uitgeruste, van fraaie computers voorziene universitaire instellingen zal er moeten worden gedacht en 'penser est un art dont les lois sont minutieusement fixées'. Gezocht zal er moeten worden naar nieuwe mogelijkheden zonder te hoge verwachtingen te koesteren. Is het bijzonder gunstig wanneer een gevierd Amerikaans docent op 5 universitaire terreinen tegelijk kan worden beluisterd, zelfs in aanmerking genomen dat hij ook op deze 5 'velden' kan worden afgezet? Moeten de leerprogramma's in omvang zo nauwkeurig worden afgewogen, dat men precies weet hoeveel, 'credit points' het volgen van een leergang in de genetica, van een aantal colleges over de philosophic van het niets en een cursus in golven of volksdansen opleveren? Er blijkt nog wel iets aan de vorming van een beleid te doen. Hier duikt ook het toverbegrip van het laatste tiental jaren op, de in het bastaard-jargon van deze tijd, planning genoemde pogingen om in het algemeen een raamwerk voor de toekomst te leveren. Iets dergelijks is onmisbaar; men behoort bij het tot een miljarden affaire uitgroeiend wetenschappelijk onderwijs en onderzoek zekere vastheid te verkrijgen. Iemand ontkomt er niet aan de eisen van het wetenschappelijk onderwijs voor morgen en overmorgen te schatten; de kosten te overrekenen; nieuwe oplossingen voor te verwachten moeilijkheden met zorg te overwegen. De geboden mogelijke soluties zullen goeddeels een zakelijk karakter dragen. Maar er moet dan toch beslist worden. Willen wij voor het jaar 2000 aanstreven op een arts voor iedere 500, op een psycholoog voor iedere 250 Nederlanders? Op dit ogenblik doen wij het en slechts enige bemoediging geeft dat zorgvuldige en gewaagde prognoses op het terrein van onderwijs en onderzoek de zekerheid bieden, dat zij nooit uitkomen. Men kan uitgaan van de vraag naar wetenschappelijk onderwijs door studerenden, van de maatschappelijke behoefte aan hen die een korte of langere, meer practische, dan wel een fundamentele of een generale opleiding genoten. Gegrepen wordt dikwijls naar een zorgvuldige procedurele gang om tot uitbouw of inkrimping van instellingen van wetenschappelijk onderwijs en onderzoek te komen. Als bruikbaar hanteert men een onderscheiding van het onderwijs min of meer naar leeftijdsgroepen, althans naar een neutrale gradatie: primair, 33

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen