Jaarboek 1975-1976 - pagina 56

vorming, die op universiteiten en hogescholen met veronachtzaming van hun eigen geaardheid overbrengt een bij overheidsorganen goed passend democratisch bestuursstelsel met verkiezing en vertegenwoordiging naar ongelukkig bepaalde getalsverhoudingen. Daar draagt vervolgens toe bij te grote principiële verdraagzaamheid: men wil niemand voor het hoofd stoten en neemt dus bij een beginseluniversiteit in verscheidene gevallen praktisch genoegen met de verklaring dat de betrokkene de doelstelling respecteert en naar vermogen zal bevorderen indien hij deze niet persoonlijk tot de zijne kan maken; ieder die de bewuste verklaring aflegde zou op dit ogenblik de universiteit kunnen meebesturen. Verwarring veroorzaakt in de derde plaats haperend denkvermogen of gebrek aan rondheid hij hen, die betuigen naar vermogen aan de arbeid der Vrije Universiteit als christelijke instelling te willen deelnemen, de evangelische doelstelling eerbiedigend, terwijl zij niet christelijke, al naar men wil achristelijke of antichristelijke activiteiten van bladen, vakbeweging en politieke partijen tevens voor hun rekening nemen en oproepen hieraan mede te doen. Men zou op dit spoor aan het bestuur onzer universiteit nationaal-socialisten, marxisten van de oude en nieuwe stempel, communisten, of verklaarde, niet politiek georganiseerde atheïsten behoren te laten deelnemen. Het moet derhalve eens en voorgoed vaststaan dat evenals de Vrije Universiteit voorheen bepaalde godsdienstige, wijsgerige, natuurwetenschappelijke en sociaal-politieke beschouwingen heeft gewraakt en de aanhangers van deze opvattingen uiteraard wel tot de collegebanken, nooit tot de bestuurstafel toeliet, zij dit ook heden moet weigeren. Het dwaze verwijt dat zij aldus zou discrimineren verliest zijn betekenis voor wie aan vreemde woorden geen behoefte heeft en weet dat discrimineren betekent onderscheiden. Natuurlijk mogen hoofd- en bijzaken nooit worden vereenzelvigd, is er dikwijls gerechtvaardigde wetenschappelijke twijfel, wordt er grote speelruimte gelaten. Maar de universiteit noemt waarheid dan toch waarheid en heet dwaling evenzo dwaling; zij ziet de tegenstelling tussen geloof en atheïsme, zij onderkent en bepleit een christelijke moraal. Zij wil met andersgezinden heel lang spreken, de subjectieve eerlijkheid der overtuiging van betrokkenen in de regel niet aantasten, om tevens geenszins enkel woorden, maar tevens daden te toetsen en daaruit gevolgtrekkingen te maken. Het is altijd spijtig wanneer een bepaalde tegenstelling zó overheerst, dat de indruk ontstaat als zou men zich in verengde eenzijdigheid vastleggen. Dit kan tot de primitieve gevolgtrekking leiden dat het de voorkeur zou verdienen met meer dan één tegengestelde overtuiging tegelijk van doen te hebben, zich tegen een reeks van dwalingen op een gelijk ogenblik te moeten richten. Heden gaat het om de 54

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen